Руска-Японская вайна (1904-1905)
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
упны дзень крэйсер Баян і мінны загараджальнік Амур. Караблі загінулі на плыткаводдзе на ўзроўні верхніх палуб. Адмірал Вирен апраўдваў сябе тым, што калі прыйдзе Другая эскадра іх можна адрамантаваць. Але капітан Севастопаля Эсэн вывеў свой браняносец на знешні рэйд выратаваць яго да падыходу Другі эскадры. Браняносец і тры эсмінца сталі ў бухце Белага Ваўка, куды не даляталі снарады з вышыні 203. караблі прыкрывалі таксама берагавыя батарэі, але ён быў адкрыты для тарпедных нападаў. Палажэнне пагаршала тое, што з экіпажа на судне засталося толькі 100 чалавек, астатнія былі на сухапутным фронце. Таксама з карабля былі знятыя вялікую частку артылерыі.
Кожную ноч японцы спрабавалі тарпедаваць Севастопаль. Асабліва моцная атака адбылася ў ноч на 14 снежня. У атаку выйшла адначасова 25 эсмінцаў і мінаносцаў, было выпушчана 60 тарпед. Але з 16 снежня тарпедныя атакі спыніліся, таму што японцы неслі шмат страт.
Між тым спрэчкі паміж Стессель і Смірновым працягваліся. Генерал Кандраценка быў прызначаны камандуючым сухапутным абаронай. Але 15 сьнежня адбылося чарговае няшчасце. Падчас абстрэлу загінуў.
Стессель не пытаючыся нікога прызначыў на месца Кандраценка генерала Фока.
Японцы атрымалі новыя папаўнення і пачалі новы штурм. 18 сьнежня зваліўся форт Чикуань, яго здалі па загадзе генерала Фока.
Цяпер калі не было генерала Кандраценка, Стессель і ФАК пачалі публічна абмяркоўваць магчымасць здачы крэпасці. Снежань 26 японцы ўзялі фарты Ерлунь і Суньшу. Абаронцы перайшлі на умацаваную лінію пад назвай Кітайская сценка. На выпадак падзення Кітайскай сценкі горад абараняў толькі форт Вантаа.
Стала відавочным, што генералы Стессель і ФАК хочуць здаць крэпасць. 31 Снежань Стессель даў загад адыходзіць з Кітайскай сценкі пры першым націск праціўніка. У крэпасці яшчэ заставаліся значныя запасы і шмат здаровых баяздольных салдат, але дзякуючы здрадлівым загадам абарона слабела кожны дзень. 1 студзеня 1905 г. капітан Эсэн загадаў затапіць на вялікай глыбіні ацалеўшы караблі, а Стессель без нічыёй дазволу прапанаваў генералу Ногі вызначыць ўмовы капітуляцыі. 2 студзеня 1905 г у 9:45 крэпасць капітулявала. Пасля вайны генералаў Стесселя і Фока судзілі і вынеслі прысуд: Стессель атрымаў 10 гадоў турмы, а ФАК быў разжалаваны. Судзілі таксама генерала Смірнова, але яго апраўдалі. Японцы падчас аблогі страцілі 60 000 чалавек. Генерал Ногі пазней заявіў: Я як самурай быў уражаны тым, што мне прыйшлося выдаткаваць такія значныя людскія і матэрыяльныя рэсурсы на няскончаная справа [5].
. Вийна ў Манчжурыі
Пакуль ішла аблога Порт-Артура рускія войскі адыходзячы на поўнач вялі цяжкія баі з японскай арміяй. Першай з серыі бітваў у Манчжурыю стала бітва пад Наньшанем. Японскія войскі для таго каб акружыць Порт-Артур вымушаны былі захапіць сяло Наньшань і пярэсмык на якім размешчаны горад Цзинчжоу. Мясцовасць тут была моцна ўмацаваная рускімі.
мая японцы пры падтрымцы флоту пачалі наступ на рускія пазіцыі. З Порт-Артура выйшлі толькі канонерской лодка Бобр і два мінаносца. Ноччу японцы высадзілі дэсант які неадкладна атакаваў горад, японцам атрымалася падарваць гарадскія вароты і горад паў. Яго абаронцы таксама адышлі ў сяло Наньшань. Каля вёскі сабралася 18000 расійскіх солдатив.японська армія налічвала 39 000 чалавек. 26 мая японцы пачалі абстрэл з 197 гармат рускіх пазіцый, якія адпавядалі 114 гарматамі. Але калі з мора пачаў біць японскі флот руская артылерыя пачала несці цяжкія страты. Да сярэдзіны дня ішоў жорсткі бой, але рускія вымушаны былі адступіць дзякуючы некампетэнтнасці генерала Фока які, трымаючы ў рэзерве 4 палка, не паслаў на перадавую ні аднаго салдата. Генерал ФАК адступіў у Порт-Артур. Японцы страцілі 5 000 чалавек, а рускія 700 чалавек [7].
Руская армія пасля бітвы пад Наньшанем сутыкнулася з вялікімі цяжкасцямі. Фармальна пад камандаваннем генерала Курапаткіна знаходзілася 250.000 чалавек, але гэтая армія існавала толькі на паперы. Рэальна існавалі толькі штабы вайсковых падраздзяленняў, а салдат трэба было падвезці з цэнтральнай Расіі. Транссібірская магістраль прапускала толькі тры цягніка ў суткі. Армія была падзелена на чатыры корпуса, але за недахопу людзей гэтая сістэма была адразу зламаецца. Чацвёрты армейскі корпус знаходзіўся яшчэ перад Байкалам, Трэці корпус апынуўся ў Порт-Артура, а ў Курапаткіна засталося 100 000 чалавек і 250 гармат. Пасля блакады Порт-Артура намесьнік адмірал Аляксееў аддаў загад деблокировать горад. Для гэтага быў выдзелены Першы армейскі корпус пад камандаваннем генерал-лейтэнанта Штакельберга, які меў 35000 салдат. Кавалерыя корпуса знаходзілася ў Вафангоу. 30 мая пачаліся першыя баявыя сутыкненні з войскам генерала Аку якая налічвала 60.000 салдат. Загады Курапаткіна Штакельбергу дазвалялі апошняму ухіліцца ад наступу і былі дастаткова нявызначанымі. Японцы зразумеўшы што расейцы збіраюцца наступаць самі пачалі наступ. Адбылася крывавая сустрэчнае бітва. Японцы выкарыстаўшы шматлікую перавага хутка акружылі рускіх з трох бакоў, і Штакельберг быў вымушаны адступіць 15 чэрвеня з вялікімі стратамі. Наогул асаблівасцю сухапутных аперацый была іх прывязка да чыгункі па якой абодва бакі атрымлівалі забеспячэнне і падмацаванні.
Японская армія разгарнуўшыся пачала наступ трыма войскамі ў горад Ляоляна, дзе знаходзілася стаўка расейцаў. Агульнае кіраўніцтва японцаў прыняў фельдмаршал Ояма. Да Ляоляна расейцам удалося спагнаць 132000 чалавек і 400 гармат і ўмацаваць горад. Японц