Развiццё еСЮрапейскай iнтэграцыi
Информация - Юриспруденция, право, государство
Другие материалы по предмету Юриспруденция, право, государство
i ажяццялення iдэала i прынцыпа, якiя зяляюцца iх агульнай спадчынай, i садзейнiчання iх эканамiчнаму i сацыальнаму прагрэссу.
Галонымi органамi СЕ зяляюцца Парламенцкая Ассамблея Савета Еуропы (ПАСЕ) i Камiтэт Мiнiстрау. ПАСЕ складаецца з прадстанiко нацыянальных парламента у адпаведнаii з прадстанiцтвам партый кожным парламенце. У склад Камiтэта мiнiстра уваходзяць мiнiстры замежных спра. ПАСЕ прымае рашэнне большаiю галасо. Гэтыя рашэннi носяць характар рэкамендацый для Камiтэта мiнiстра. Камiтэт мiнiстра прымае рашэннi па палiтычных пытаннях на аснове прынцыпа аднагалосся. Яго рашэнне зяляюцца рэкамендацыямi для нацыянальных урада. Сярод многiх дакумента, прынятых СЕ галонымi зяляюцца Ерапейская канвенцыя аб абароне право i асноных свабод чалавека i Ерапейская сацыяльная хартыя, прынятая 1961г. i карэнным чынам абноленая 1996г.
Савет Еропы зяляецца такiм чынам арганiзацыяй кансультатынага характара i не абмяжовае нацыянальны суверэнiтэт. Яна не магла прымусова дабiвацца рэалiзацыi сваiх рашэння. Яны носяць у асноным характар маральнага здзеяння. Аднак краiны-дзельнiкi, як правiла, прытрымлiваюцца гэтых рашэння. Тыя ж краiны, урады якiх парушаюць правы чалавека i свабоды, могуць быць выключаны са складу СЕ. Кiруючыя органы СЕ размяшчаюцца Страсбургу. Савет Еропы да сенняшняга дня выконвае важную работу галiне аховы право чалавека.
У самым пачатку 50-х гадо у Еропе актына абмярковаецца iдэя ваеннай iнтэграцыi. У кастрычнiку 1950г. прымер мiнiстр Францыi Р.Плевен выступi з прапановай стварыць ерапейскi камiтэт мiнiстра абароны, якi б распача работу па фармiраванню ерапейскай армii. На нарадзе мiнiстра замежных спра Англii, Францыi i ЗША у Вашынгтоне СЮ вераснi 1951г. прапанова была падтрымана. Пры гэтым спецыяльна падкрэслiвалася, што плануемую ваенную супольнаiь мяркуецца СЮключыць i ФРГ, а сама супольнаiь будзе уваходзiць у НАТО. 27 мая 1952г. мiнiстры замежных спра Бельгii, Галландыi, Iталii, Люксембурга, Францы i ФРГ падпiсалi Парыжы дагавор аб стварэннi Ерапейскай абарончай супольнаii (ЕАС). ЕАС разглядалася як наднацыянальная ваенная арганiзацыя. Аднак у жнiСЮнi 1954 года парламент Францыi не ратыфiкаваСЮ дагавор. Супраць выступiлi як левыя (камунiсты), якiя былi супраць рэмiлiтарызацыi ФРГ, так i правыя (галлiсты), якiя лiчылi, што французская армiя супольнаii можа страцiць нацыянальны характар, а французскiмi салдатамi могуць камандаваць нямецкiя афiцэры i генералы. У сувязi з гэтым праект стварэння ЕАС не бы рэалiзаваны.
Тым не менш праблемы ваеннай iнтэграцыi заставалiся прадметам абмеркавання, як i далучэнне да яе Iталii i ФРГ. Пасля правалу са стварэннем ЕАС было вырашана рэарганiзаваць Заходнi саюз i на яго базе стварыць Заходнеерапейскi саюз (ЗЕС), якi i бы аформлены маi 1955г. ЗЕС прадсталя сабой ваенна-палiтычны саюз сямi заходнеерапейскiх дзяржа: Англii, Бельгii, Галландыi, Iталii, Люксембурга, Францыi i ФРГ. Такiм чынам у адрозненне ад Заходняга саюза, членамi новага абяднання былi таксама ФРГ i Iталiя краiны, пераможаныя вайне. ФРГ атрымовала магчымаiь стварыць сваю армiю, якая павiнна была стаць часткай узброенных сiлаСЮ ЗЕС. Калi Бруссельскiм дагаворы гаварылася яшчэ аб неабходнаii супрацьстаяць магчымаму адраджэнню германскай агрэсiнаii, то дагаворы аб ЗЕС аб гэтым не была нават упамiну. Затое было падкрэслена, што ЗЕС будзе працаваць цесным супрацонiцтве з арганiзацыяй Паночнаатлантычнага дагавора. Такiм чынам ЗЕС ста як бы фiлiялам цi нейкiм сэнсе атаномнай арганiзацыяй НАТО Еропе. Коратка асноныя задачы ЗЕС можна сфармуляваць наступным чынам: абарончыя праблемы Еропе i супрацонiцтва з НАТО. Разам з тым патрэбна мець на вазе, што пасля падпiсання Маастрыхтскага дагавора, якi прадугледжвае i супрацонiцтва ваенный галiне, ЗЕС страчвае свае значэнне. Афiцыйна ен бы створаны на 50 гадо i тэрмiн яго дзеяння заканчваецца 2005 годзе. Аднак ужо 1999г. пры Ерапейскiм Саюзе бы створаны Савет па каардынацыi знешняй палiтыкi i бяспекi, да якога фактычна перайшлi функцыi ЗЕС. Узначалi новы орган былы генеральны сакратар НАТО Хавьер Салана.
У пачатку 50-х г. былi зроблены першыя крокi i напрамку эканамiчнай iнтэграцыi. У маi 1950г. мiнiстр замежных спра Францыi Робер Шуман выступi з прапановай стварыць Ерапейскае абяднанне вугля i сталi (ЕАВС). Мелася на вазе абяднанне вугальнай i металургiчнай пармысловаii Заходнеерапейскiх краiн, i першую чаргу Францыi i ФРГ, якiя гэтай сферы займалi дамiнуючыя пазiцыi. Больш таго, стварэнне ЕАВС павiнна было паклаii пачатак пераходу Францыi ад дзесяцiгоддзя канфрантацыi з Германiяй да супрацонiцтва i партнерства з ей. Дагавор аб стварэннi Еурапейскага абяднання вугля i cталi бы падпiсаны 18 сакавiка 1951г. у Парыжы на 50 гадо. Уступi у сiлу лiпенi 1952г. У склад ЕАВС увайшлi Бельгiя, Iталiя, Люксембург, Нiдэрланды, Францыя i ФРГ. Вугальная i металургiчная прамысловаiь гэтых краiн была пасталена пад сумесны мiжнародны кантроль. Дагавор аб стварэннi ЕАВС прадугледжвае фармiраванне кiруючых органа гэтага абяднання.
Англiя не падтрымала гэтую iдэю. Яна лiчыла, што англiйская сталь будзе больш таннай, чым ерапейская. З другога боку Брытанii iснавала занепакоенаiь, што дзел ерапейскай iнтэграцыi негатына паплывае на гандлева-эканамiчныя аднос