Нацыянальна-дзяржаунае будауніцтва у БССР у 1921-1927 гг.
Информация - История
Другие материалы по предмету История
Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь
Установа адукацыі
Брэсцкі дзяржауны тэхнічны універсітэт
Кафедра Іннавацыйнай дзейнасці і фінансау
Рэферат
па дысцыпліне Гісторыя Беларусі
на тэму: Нацыянальна-дзяржаунае будауніцтва у БССР у 1921-1927 гг.
Выканала студэнтка
курса спецыяльнасць шыфр-
Праверыу:
Брэст, 2011 г.
Вялікае значэнне для краіны мела нацыянальна-дзяржаунае будауніцтва. У перыяд грамадзянсккай вайны склауся ваенна-палітычны саюз савецкіх рэспублік. Пераход да міру патрабавау новых падыходау у вырашэнні нацыянальна-дзяржаунага пытання.
Аднауленне народнай гаспадаркі патрабавала большцесных эканамічных адносн паміж рэспублікамі. 13-17 снежня 1920 года ў Мінску прайшоў II Усе беларускі зезд Саветаў. На ім у Канстытуцыю былі ўнесены змяненні, зацверджана структура дзяржаўнай улады: вышэйшая ўлада належыла зезду Саветаў, ЦВК - распараджальны орган зезда, выканаўчая ўлада ў СНК рэспублікі. Была ўведзена дзяржаўная манаполія, зямля перадавалася сялянам, але часткова. Лепшыя панскія маёнткі аддаваліся пад арганізацыю саўгасаў. Зезд ратыфікаваў умовы Рыжскага пагаднення ад перамірі і надаў Расійскаму ўраду права заключаць любые міжнародныя пагадненні ад імя БССР.
На працягу першай паловы 1923 г. распрацоувалася усесаюзная Канстытуцыя, праектякой было даручана распрацавацьса умесна с вышэйшым іорганамі улады саюзных рэспублік. Савецкая Беларусія прыймала актыуныя дзеянні. Беларуская камісія, пры ЦВК СССР, нападставе Дэкларацыі і Саюзнага Дагавора правяла значную работу да падрыхтоуке праекта. 1923 г. другая сесія ЦВК СССР увяла у дзеянне Канстытуцыю СССР і вырашыла вынесці пытаннеа бяе зацверджанні на II з'ездзеСаветау СССР і з'езды Саветау рэспублік.
Канстытуцыя СССР была адобрана зездамі Саветау усіх саюзных рэспублік. 5 зезд Саветау, 1924 г., ад імя працаунікоу Беларускай ССР таксама одобрылі Канстытуцыю СССР.1924 г. Iзезд Саветау СССР зацьвердзілі Канстытуцыю СССР. Такім чынам завершылася афармленне СССР.
Уваходжанне БССР у склад СССР мела вялікую ролю у лесе беларускага народа. Ано дало магчымасць вырашыць пытанне аб захоуванні тэрыторыі.
18 сакавіка 1921 г. паміж Савецкай Расіяй, Украінай і Польшчай быў падпісаны Рыжскі мірны дагавор, паводле якога Польшча атрымала заходнюю частку Беларусі з больш чым 4-мільённым насельніцтвам. Усходняя частка Беларусі апынулася ў складзе Беларускай Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі і РСФСР. Але Рыжскі мір не прызнаў урад БНР у эміграцыі. На палітычнай канферэнцыі 26-30 верасня 1920 года ў Празе дзеячы БНР абвінавацілі польскі ўрад у падзеле Беларусі і разгроме Беларускай Народнай Рэспублікі. На гэтай падставе адбылася часовая кансалідацыя беларускіх дзеячаў у эміграцыи.
Саветызацыя нацыянальных раенау былой Російскай імперыі, падпарадкаванне іх партыынаму кантролю цэнтра паскорылі працэс аб'яднання. Беларусь была абвешчанаСавецкай Рэспублікай. 16 студзеня 1921 года быу падпісаны дагавор паміж РСФСР і БССР, паводле якога прызнавауся суверэнітэт і незалежнасть Беларусі. Ствараліся абяднаныя наркаматы ваенных і марскіх спрау,УСНГ, знешняга гандлю, фінансау, працы, шляхоу зносін, пошты і тэлеграфа. Адначасова было створано прадстауніцтва БССР пры урадзе РСФСР для каардынацыі дзейнасці у галіне гаспадарчага і культурнага будауніцтва.
Але канчаткова адносіны паміж дзяржаваі, якія узніклі на тэрыторыі былой Расійскай імперыі, былі нявызначаныя. Такое становішча выклікала незадаволеннасць як у Маскве, так і сярод насельніцтва, нацыянальныя арганізацыі у рэспубліках.Неабходна было выпрацаваць такія формы абяднаняя, якія б не дэстабілізавалі сітуацыю. Патрэбна было захаваць некаторыя атрыбуты незалежнасці,адмежавацца ад нічым не прыкрытай унітарнасці дарэвалюцыйнай Расіі. Важна было правесці абяднанне так, каб не вызваць новы развал і новую грамадзянскую вайну у нацыянальных раенах.
У кіраўніцтве РСФСР аформілась дзве тэндэнцыі абяднальнай дзейнасці - сталінская аўтанамізацыі і ленінская саюзная. І.Сталін прапаноўваў дамагацца ўключэння савецкіх рэспублік у склад Расійскай Федэрацыі як аўтаномных адзінак. Гэта стварала падставы для ўзнікнення сепаратысцкіх памкненняў і росту супярэчнасцяў у сацыялістычным лагеры. Ленінскі план прадугледжваў стварэнне саюзу незалежных самастойных савецкіх рэспублік (з правам выхаду), і гэты план атрымаў падтрымку ў рэспубліках. Але яшчэ да стварэння саюза рэспублік пачалося іх збліжэнне.
У студзені 1921 года згодна з дагаворам БССР і РСФСР ствараліся абяднаныя наркаматы (ваенны, знешняга гандлю, фінансаў, ВСНГ, працы, шляхоў зносін, сувязі) - на базе адпаведных наркаматаў у СНК РСФСР. Пры ўрадзе Расіі стваралася Паўнамоцнае прадстаўніцтва БССР. У лютым 1922 года савецкія рэспублікі, у тым ліку БССР даверылі Савецкай Расіі прадстаўляць іх інтарэсы на сусветнай канферэнцыі ў Генуі, дзе вырашаліся пытанні пасляваеннага жыцця ў Еўропе. Актыўна праводзілася агітацыя за стварэнне саюзнай дзяржавы.
У.І. Леніну удалося накіраваць работу па абяднанню рэспублік у адносна бяспечнае рэчышча: стварэнне федэратыунага саюза раунаправных дзяржау з правам выхаду з гэтага саюза.
Працэс стварэння саюзнай дзяржавы павінен быу прадэманстраваць поуны разрыу з мінулым. Не а