Кастусь Эдуардавіч Цыялкоўскі — вынаходнік у галіне касманаўтыкі і ракетнай тэхнікі
Информация - Авиация, Астрономия, Космонавтика
Другие материалы по предмету Авиация, Астрономия, Космонавтика
году ў выданні Грамадствы выйшла тыражом у 300 асобнікаў навукова-фантастычная аповесць Цыялкоўскага "Па-за Зямлёй". У 1918 году яна была надрукаваная ў часопісе "Прырода і людзі".
Кнізе "Па-за Зямлёй" Цыялкоўскі надаваў велізарнае значэнне. Фантастычная па форме, аповесць утрымоўвала мноства сурёзных разважанняў. Апісанні скафандраў, якія дазваляюць выходзіць у палёце за межы ракеты, суседнічалі з праектамі аб выкарыстанні энергіі Сонца, аб канцэнтрацыі сонечнай цеплыні для правядзення рамонтных і будаўнічых ра-бот у космасе. Распавядалася аб тым, як рэгуляваць тэмпературу ў касмічным караблі, аб магчымай здабычы карысных выкапняў на іншых планетах, і многім сябрам. Тут навуковец упершыню загаварыў аб міжнароднай касмічнай павозцы, аб магчымасці сумеснага касмічнага палёту навукоўцаў розных краін. І мэты ў такога палёту павінны быць самымі мірнымі і добрымі, лічыў Цыялкоўскі.
Увесь тыраж быў надрукаваны на газетнай паперы, у папяровай вокладцы, але адзін асобнік кнігі быў у блакітнай каленкоравай вокладцы, абсыпаным зоркамі, яго чальцы Грамадствы на чале з Асонавым урачыста паднеслі Цыялкоўскаму ў знак павагі. Кастусь Эдуардавіч быў расчулены да слёз.
Мінулі гады, і аповесць "Па-за Зямлёй" стала настольнай кнігай нашых касманаўтаў, настолькі ярка, вобразна, рэалістычна перадаў у ёй аўтар шматлікія фактары касмічнага палёту. Можна толькі дзівіцца празорлівасці вялікага навукоўца і таленавітага пісьменніка. На сваёй першай пасляпалётнай прэс-канферэнцыі Юры Аляксеевіч Гагарын сказаў: "У кнізе К.Э. Цыялкоўскага вельмі добрае апісаныя фактары касмічнага палёту, і тыя фактары, з якімі я сустрэўся, амаль не адрозніваліся ад яго апісання".
9 лістапада 1921 гады Цыялкоўскаму была прызначаная пажыццёвая пенсія ў памеры 500 тыс. руб. у месяц. Здавалася, атрымаўшы пенсію, атрымаўшы права на заслужаны адпачынак, навуковец мог бы ў пакінутыя гады (а яму было далёка за шэсцьдзесят), спакойна жыць у асяроддзі родных і блізкіх. Але не такім быў гэты вялікі працаўнік. Ідэі нараджаліся адна за іншы. Сам навуковец распавядаў: "Атрымаў акадэмічную пайку... затым пенсію, якую я атрымліваю дагэтуль, але я не пакінуў сваіх прац, наадварот, ніколі так старанна і шмат не працаваў".
Кастусь Эдуардавіч быў апантаным летуценнікам, яго хвалявала мноства праблем. Ён разважаў аб нескарыстанай чалавецтвам каласальнай энергіі Сонца, аб стварэнні грандыёзных суцэльнаметалічных дырыжабляў і добра кіраваных аэрапланаў, аб міжпланетных штучных выспах, населеных людзьмі, аб новай міжнароднай мове і іншых пытаннях. "Я увесь час шукаў, шукаў самастойна, пераходзіў ад адных цяжкіх і сурёзных пытанняў да іншых, яшчэ больш цяжкім і важным. Стрымліваліся мае думкі і фантазіі толькі навукай",- пісаў навуковы.
Шырокі быў круг яго інтэрасаў, але ўсе працы Цыялкоўскага былі накіраваныя да адзінай мэты - засваенню прыроды для выгоды чалавека. "...Я цікавіўся больш усяго тым, што бы магло спыніць пакуты чалавецтва, даць яму магутнасць, багацце, веданне, здароўе".
9. Міжнароднае прызнанне. Паступова ідэя касмічнага палёту станавілася міжнароднай. Над ёй працавалі навукоўцы Нямеччыны, Амерыкі, Францыі. У 1923 году ў Мюнхене выйшла праца прафесара Германа Оберта "Ракета да планет", у якой даказвалася, што з дапамогай сучаснай тэхнікі ўяўляецца магчымым дасягнуць касмічных хуткасцяў і пераадолець сілу зямнога прыцягнення. Аб Цыялкоўскім у працы нават не згадвалася. Гэтая падзея ўсхвалявала грамадскасць, а Кастусь Эдуардавіч прыняў тэрміновыя меры да абароны свайго прыярытэту. У 1924 году ў Калузе ўбачыла святло брашура навукоўца "Ракета ў касмічную прастору", прадмова да яе было напісана на нямецкай мове А. Л. Чыжэўскаму. Яна выйшла тыражом у тысячу асобнікаў, дзясятак кніг быў адпраўлены асабіста Оберту, толькі тады навукоўцы за мяжой пазналі, што ў Расеі ўжо шмат гадоў назад былі выкананыя сурёзныя тэарэтычныя даследаванні ў вобласці ракет. У 1929 году сам Оберт даслаў Цыялкоўскаму ліст, у якім прызнаў прыярытэт рускага навукоўца і значнасць яго прац: "Шаноўны калега! Вялікае дзякуй за дасланы мне матэрыял. Я, зразумела, самы апошні, хто стаў бы аспрэчваць Ваша першынство і Вашы заслугі па справе ракет, і я толькі шкадую, што не раней 1925 году пачуў аб Вас. Я быў бы, мусіць, у маіх уласных працах сёння значна далей і абыйшоўся бы без тых шматлікіх марных прац, ведаючы Вашы выдатныя працы". Шмат гадоў праз 82-летні прафесар Оберт прыехаў у Калугу, каб пакланіцца Цыялкоўскаму.
10. Набліжаючы будучыню.У 1926 году Цыялкоўскі зноў выдаў "Даследаванне сусветных прастор рэактыўнымі прыборамі". Але пад старым назовам выйшла цалкам новая праца. Назоў захавалася таму, што навуковец спачатку збіраўся падрыхтаваць яе перавыданне, аднак падчас прац ён даў поўную карціну палёту ў космас, прадугледзеў спосабы выратавання чалавека ад узмоцненага цяжару і пры поўнай адсутнасці яе, даў падрабязны план засваення касмічнай прасторы, 1932 год стаў асабліва радасным для навукоўца. Яму выканалася 75 гадоў, і гэты юбілей быў шырока адзначаны па ўсёй краіне. Урачыстае паседжанне адбылося ў Калузе 17 верасня, роўна праз месяц было вызначана правесці паседжанне ў Маскве, у Калоннай зале Хаты Звязаў. Навуковец адмаўляўся наадрэз ад ушаноўвання, яго ўгаворвалі ўсё: і сваякі, і сябры. Нарэшце, згода на паездку было дадзена. У Маскве навукоўцу быў прадстаўлены выдатны нумар у гасцініцы "Метраполь". Па просьбе Кастуся Эдуардавіча яму арганізавалі аўтамабільную паез