Рыжскі мірны дагавор і яго палітыка прававыя наступствы
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
0,.[, C. 191].
c.152-153].">Важнае значэнне ў савецка-польскіх адносінах гуляў пытанне аб выкананні польскім бокам пастаноў Рыжскага дагавора аб прадастаўленні культурных правоў беларусаў і ўкраінскі ва ўсходніх раёнах краіны. 17 сьнежня 1920 года польскі сойм прыняў закон аб нацэльвання зямлёй салдат, якія праславіліся ў савецка-польскай вайне, і да канца 1922 г. у ўсходніх раёнах Польшчы зямлю атрымала каля 25 тыс. семяў. Гэтыя перасяленцы разглядаліся польскім кіраўніцтвам як апора будучага паланізацыі ускраін. Замест нацыянальных школ, што зачыняліся, адкрываліся польскія. Зразумела, што мясцовае насельніцтва негатыўна паставілася да паланізацыі, і паступова ва ўсходніх раёнах Польшчы фармаваўся нацыянальны рух, прыкметны ва Усходняй Галіцыі. 15 Сакавіка 1923 г. канферэнцыя паслоў Антанты прызнала дэ-факта мяжы Польшчы з Літвой і СССР, замацаваўшы ў яе складзе Усходнюю Галіцыю і Виленину. Гэта выклікала пратэст Масквы і Кіева, заявілі аб непрызнанні імі гэтага рашэння[10, c. 152-153].
,5,c.323-326,c.444-448].">мая 1924 СССР звярнуў увагу Польшчы на тое, што пераслед нацыянальных меншасцяў прынялі масавы і сістэматычны характар, і прывёў канкрэтныя факты гвалту польскіх уладаў над насельніцтвам усходніх ускраін. Натуральна, Варшава адхіліла гэтыя прэтэнзіі, абвясціўшы іх умяшаннем ва ўнутраныя справы Польшчы. 12 жніўня ў ходзе перамоў з Англіяй савецкая бок зноў заявіла аб неабходнасці прадастаўлення насельніцтву Усходняй Галіцыі права на самавызначэнне. Польскі бок 23 Жніўня заявіла Маскве, што ніякага пытання аб Усходняй Галіцыі не існуе, і ўзмацніла карныя меры супраць беларускага і ўкраінскага насельніцтва. Натуральна, СССР 5 верасня пацвердзіў нязменнасць сваёй пазіцыі ў пытанні аб рашэнні лёсу Усходняй Галіцыі, а 9 Верасень абверг выказаныя ў інтэрвю польскага ваеннага міністра В. Сікорскага абвінавачванні СССР у арганізацыі "бандыцкіх нападаў на нашай усходняй мяжы [, 5, c. 323 - 326, c. 444-448].
c.326-327].">У адказ польскі бакамі 16 верасня заявіла, што згодна з Рыжскай дамовы абодва бакі адмовіліся ад усякіх правоў і дамаганняў на зямлі па абодва бакі мяжы, і таму савецкая бок не мае права рабіць заўвагі па пытанні аб Усходняй Галіцыі, якая зяўляецца тэрыторыяй Польшчы. Верасень 22 Масква паказала, што яе заявы ставяцца не да фактычнай прыналежнасці тэрыторыі Усходняй Галіцыі, а да той форме, у якой гэтае пытанне было вырашана без удзелу СССР і без уліку думкі самога насельніцтва гэтай тэрыторыі, што было ў свой час абяцана краінамі Антанты. Што тычыцца папрокаў Варшавы ўмяшання ва ўнутраныя справы Польшчы, на гэта было справядліва заяўлена, што падтрымка польскім прадстаўніком у Лізе Нацый грузінскага эмігранцкага ўрада ў абстаноўцы бунту ў Грузіі і зяўляюцца прамым умяшаннем ва ўнутраныя справы СССР[5, c. 326-327].