Рыжскі мірны дагавор і яго палітыка прававыя наступствы
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
,.,1772.,,.">лістапад 1918 Германія падпісала пераміре ў Компьене, згодна з якім адмовілася ад Брэсцкага дагавора. 13 Лістапада Масква таксама анулявала гэтую дамову, што зрабіла яго ўстанаўлення неіснуючымі. 16 лістапада Пілсудскі паведаміў ўсе краіны, акрамя РСФСР, аб стварэнні незалежнай польскай дзяржавы. 26-28 лістапада ў ходзе абмену нотамі па пытанні пра лёс місіі Рэгентскі савета, які знаходзіцца ў Маскве, савецкі ўрад заявіў пра гатоўнасць ўсталяваць дыпламатычныя адносіны з Польшчай[4, c. 579-581]. 4 снежань Варшава заявіла, што да вырашэння пытання аб місіі ніякага абмеркавання гэтай праблемы не будзе. У ходзе абмену нотамі ў снежні 1918 г. савецкая бок тройчы прапаноўвала ўсталяваць дыпламатычныя адносіны, але Польшча пад рознымі падставамі адмаўлялася ад гэтых прапаноў. 2 студзеня 1919 г. палякі расстралялі місію Расійскага Чырвонага Крыжа, што выклікала новы абмен нотамі на гэты раз з абвінавачваннямі з боку РСФСР. Такім чынам, Масква прызнала Польшчу і была гатова нармалізаваць адносіны з ёй, але Варшава была заклапочаная вызначэннем сваіх межаў. Як і большасць іншых палітыкаў, Пілсудскі быў прыхільнікам аднаўлення польскай межах 1772 г. і лічыў, што чым даўжэй у Расіі працягваецца блытаніна, тым вялікія тэрыторыі зможа кантраляваць Польшча.
Асноўная ўвага польскага кіраўніцтва прыцягвала сітуацыя на паўднёвым усходзе, дзе яшчэ 9 лістапада 1918 г была абвешчана ЗУНР на чале з прэзідэнтам Э. Петрушэвіч, тэрыторыя якога ахоплівала Усходнюю Галіцыю, Лемковщину, Закарпацце і Букавіны. 1 лістапада 1918 года польскае насельніцтва Львова падняло паўстанне і захапіла горад. У гэты ж час польскія войскі генерала В. Івашкевіча захапілі ўсходнюю Холмшчыну і падлешчык, якія адышлі па Брэсцкай свеце да УНР. 9 лістапада палякі выбілі ўкраінскую долі з Пярэмышлі. З гэтага, уласна, і пачалася польска-ўкраінская вайна.
студзеня 1919 года ЗУНР і УНР абядналіся. Да студзеня 1919 ўкраінскія часткі кантралявалі ўсю тэрыторыю Усходняй Галіцыі, акрамя Львова і жалезнай Львоў - Перемышль. Спробы пасярэдніцтва краін Антанты прыводзілі толькі да кароткага пераміря.
З лістапада 1918 па красавік 1919 г ва Усходняй Галіцыі дзейнічала 60-80% польскіх войскаў. У сярэдзіне сакавіка 1919 г. у Польшчы стала прыбываць 70000. Войска генерала Ю. Галера з Францыі. 22 сакавіка на патрабаванне Антанты ўкраінскай зноў спынілі баявыя дзеянні. У Парыжы польскія прадстаўнікі даказвалі, што Усходняя Галіцыя павінна быць далучана да Польшчы, а УНР не можа быць прызнана. Ва ўмовах прававой нявызначанасці Польшча імкнулася захапіць пабольш тэрыторыі. Красавік 20 палякі пачалі наступ, што зрабіла ўкраінскае згаворлівым, але Польшча не вылучала ніякіх патрабаванняў.
c.105-107].,,.">-24 Сакавіка 1919 ў Маскве праходзілі неафіцыйныя савецка-польскія перамовы, у ходзе якіх польская місія выставіла наступныя ўмовы пагаднення. Ад Беларускай ССР патрабавалася, па-першае, не выкарыстоўваць Чырвоную армію для падтрымкі рэвалюцыі ў Польшчы, па-другое, не ствараць савецкага польскага ўрада і, па-трэцяе, прапаноўвалася ўсталяваць мяжу на аснове самавызначэння насельніцтва спрэчных тэрыторый з высновай адтуль войскаў бакоў[4, c.105-107]. У цэлым Масква прыняла гэтыя ўмовы, але Варшава так і не пайшла на афіцыйныя перамовы, паколькі ўрад Пілсудскага імкнуўся захапіць пабольш тэрыторыі.
431-432].">сьнежня 1919 года Вярхоўны савет Антанты абвясціла Дэкларацыю аб часовых ўсходнія межы Польшчы, згодна з якой мяжой стала лінія этнаграфічнага перавагі польскага насельніцтва ад Усходняй Прусіі і былой руска-аўстрыйскай мяжы на Бугу. Адносна акупаваных Польшчай зямель на ўсходзе ў дэкларацыі не было сказана ні слова[4, 431-432].
c.165].">Мэты польскага кіраўніцтва былі даволі адкрыта сфармуляваны ў інфармацыйным дакуменце для каманднага складу Валынскага фронту, падрыхтаваным па ўказанні Пілсудскага 1 сакавіка 1920 г. У ім адзначалася, што кіраўнік дзяржавы і польскі ўрад стаяць на пазіцыі безумоўнага паслаблення Расіі. У цяперашні час польскі ўрад мае намер падтрымаць нацыянальны ўкраінскі рух, каб стварыць самастойнае ўкраінскае дзяржава і такім шляхам значна аслабіць Расію, адарваўшы а