Першая сусветная вайна на аўстра-венгерскім фронце
Дипломная работа - История
Другие дипломы по предмету История
войскаў. Таксама аўтар надае ўвагу масонаў, германскім агентам, у тым ліку і бальшавікам як аднаму з разбуральных фактараў Расійскай манархіі і імперыі.
З пункту гледжання ваеннага мастацтва цікавая артыкул С.А.Солнцевой "Ударныя фарміравання рускай арміі ў 1917 годзе", якая апісвае падзеі вясны - восені 1917 года, перыяд развалу арміі агітацыйнай дзейнасцю бальшавікоў, бяссіллем Часовага ўрада. Асноўнай праблемай зяўляецца тэма патрыятызму нешматлікіх адданых Айчыне частак, гатовых ваяваць да перамогі. Малюючы падзеі Летняга наступу ў Галіцыі і паўднёвай Польшчы, С.А. Солнцева прыходзіць да высновы, што наступ правалілася не па віне стаўкі і бясталентнасці генералаў, а па прычынах нежадання асноўнай масы салдат ісці ў бой, нават ужо на захопленыя варожыя пазіцыі. У цэлым артыкул дастаткова поўна рэканструюе ход баявых дзеянняў 1917 года на аўстра-венгерскім фронце.
Такім чынам, нягледзячы на тое, што тэма ваенных дзеянняў на руска-аўстрыйскім фронце, была дастаткова поўна вывучана і прааналізавана ў савецкай а пазней і ў расійскай гістарыяграфіі, тым не менш тэма не перастае губляць сваёй актуальнасці бо застаецца шэраг не вывучаных праблем.
Мэта: прааналізаваць ход ваенных дзеянняў рускай арміі 1914-1917 гг. на аўстра-венгерскім кірунку.
Задачы:
. Прааналізаваць ход ваеннай кампаніі 1914 на аўстра-венгерскім кірунку Рускага фронту.
. Прасачыць ход Карпацкай аперацыі, выявіць прычыны яе незавершанасці.
. Вывучыць правядзенне Горлицкой аперацыі і аператыўную абстаноўку на аўстра-венгерскім напрамку ў 1915 г.
. Ахарактарызаваць стратэгічную абстаноўку на паўднёва-заходнім фронце да лета 1916 гады.
. Асвятліць летні наступ 1917 г. і вызначыць прычыны яго няўдачы.
Храналагічныя рамкі даследавання ахопліваюць перыяд з 6 жніўня 1914 г., калі Аўстра-Венгрыя абяўляе вайну Расійскай імперыі да 30 ліпеня 1917 г. - заканчэння Летняга наступу на Усходнім фронце.
Аналіз крыніц: У працэсе даследавання былі выкарыстаны розныя крыніцы: артыкулы, дакументы, успаміны і інш
Найбольшую значнасць для вывучэння гэтай праблемы маюць публікацыі аператыўных дакументаў у зборніках дакументаў: "Варшаўска-Ивангородская аперацыя", "Горлицкая аперацыя", "Галіцыйская аперацыя", "Наступ Паўднёва-Заходняга фронту ў траўні-чэрвені 1916". Размешчаныя тут дакументы і матэрыялы даюць падрабязны аналіз баявых дзеянняў, суадносін сіл ваюючых бакоў, апісанне тактычных асаблівасцяў баёў на розных участках аўстра-венгерскага напрамкі. Дастаткова падрабязна рэканструююцца падзеі найбуйнейшай кампаніі 1914 - галіцыйскай бітвы ў зборніку дакументаў "Галіцыйская аперацыя". Падзеі ахопліваюць перыяд з 18 жніўня - 26 верасня з падрабязным апісаннем падрыхтоўкі, ходу правядзення і вынікаў аперацыі. Гэтак жа крыніца дае звядзенне аб прычынах незавершанасці галіцыйскай бітвы, спасылаючыся на недахоп боепрыпасаў і людскіх рэзерваў.
Зборнік дакументаў "Наступ Паўднёва-Заходняга фронту ў траўні-чэрвені 1916", зяўляецца адным з самых падрабязных крыніц, якія апісваюць падзеі папярэднія "Брусілоўскі" наступу, а гэтак жа і ўсе нюансы падрыхтоўкі і ажыццяўлення вялікага прарыву.
Падрабязным чынам аналізавалася і выкарыстоўвалася ў якасці крыніцы мемуарная літаратура. Мемуары ўяўляюць сабой каштоўны гістарычны крыніца. Іх навуковае значэнне агульнапрызнана, бо яны дазваляюць больш поўна і глыбей раскрыць змест падзей, істотна дапаўняючы дадзеныя афіцыйных дакументаў. Вялікую цікавасць уяўляюць успаміны А.А. Брусилова, М.Д. Бонч-Бруевіча, А.І. Вярхоўскі, Б.М. Шапашнікава, С.Д. Сазонава, В.А. Сухомлинова, Ю.М. Данілава, А.М. Яхантавага. Цікавыя мемуары П. Гіндэнбург, Э. Людендорф, Э. Фалькенгайна, Ф. Конрада фон Гетцендорфа. Мемуарных творы, напісаныя германскімі і аўстрыйскімі ваеннымі дзеячамі, даюць магчымасць лепш зразумець ўплыў Рускага фронту на стратэгічныя рашэнні вярхоўнага камандавання армій Цэнтральных дзяржаў, але пры ўліку асабліва крытычнага адносіны. Так Э. Людендорф стварае карціну падзей у 1914г. на Ўсходнім фронце ў выглядзе шэрагу перамог германскіх войскаў, як ва Усходняй Прусіі, так і ў Галіцыі і на Карпатах. Апісваючы няздольнасць рускага вярхоўнага камандавання да манеўраным дзеянняў, ён надае кампаніям 1914г. выгляд нязначных ваенных пралікаў, якія з прычыны развітой чыгуначнай сеткі лёгка лакалізо германскім камандаваннем. "Брусілоўскі прарыў" 1916 тлумачыць ня геніяльнасцю генерала Брусилова, як ваеннага дзеяча, не доблесцю рускага салдата, а ўсяго толькі слабасцю аўстрыйскай манархіі ў ваенным і палітычным адносінах, а таксама адцягненасці германскіх карпусоў пад Вердэнам і Сома. Але, нягледзячы на гэта Людендорф аддае даніну павагі рускім войскам, бясстрашна змагаліся нават пры адсутнасці цяжкай артылерыі і пры недахопе баявога забеспячэння. Вельмі падобную карціну адбывалага малюе і П. Гіндэнбург. Конрад фон Гетцендорф ў сваіх успамінах гэтак жа недалёка сыходзіць ад вышэйпералічаных германскіх генералаў. Адметнай рысай зяўляецца толькі тое, што баявыя дзеянні разглядаюцца ім з пункту гледжання аўстра-венгерскага генеральнага штаба. Так катастрофы ў галіцыйскай і Брусілоўскі аперацыях, ён тлумачыць дрэнным тэхнічным аснашчэннем аўстра-венгерскіх армій і іх неаднародным нацыянальным складам.
Зусім іншую гісторыю таго, што адбываецца ўяўляе А.А. Брусілаў. У сваіх успамінах распавядае пра кампаніях 1914-1917 гг. як пра адных з самых яркіх старонках летапісе рускай славы. Аўтар апавядае аб мужнасц