Урадавая палiтыка царызму на тэрытрыi Беларусi СЮ 1860тАУ1890 гг.
Информация - История
Другие материалы по предмету История
Беларускi дзяржаСЮны унiверсiтэт
Гiстарычны факультэт
Кафедра гiсторыi Беларусi старажытнага часу i сярэднiх вякоСЮ
Рэферат па тэма: Урадавая палiтыка царызму на тэрытрыi Беларусi СЮ 1860 1890 гг.
Мiнск, 2007
План
1. Буржуазныя рэформы 1860 1870 гг.
2. Асаблiваii урадавай палiтыкi 1870 - 1890 гг.
Спiс крынiц i лiтаратуры
1. Буржуазныя рэформы 1860 1870 гг.
Адмена прыгоннага права, буржуазнае развiццё краiны абумовiлi неабходнаiь правядзення Расйскай мперы шэрагу рэформ: земскай (1864 г.), судовай (1864 г.), гарадскога самакiравання (1870 г.), вайсковай (1862, 1874 гг.), школьнай (1864 г.), а таксама некаторых ператварэння у галнах фiнанса, цэнзуры. У Беларусi гэтыя рэформы былi праведзены чаiей за сё пазней i са значнымi адхiленнямi парананнi з агульнарасiйскiмi нормамi. Прычынам гэтага стал напружанае становiшча Беларус сувязi з пастаннем 1863 г. неабходнаiь барацьбы з польскiмi плывамi.
Земская рэформа 1864 г. была распасюджана на тэрыторыi Беларусi толькi 1911 г. i яна закранула Вiцебскую, Мiнскую, i Магiлёскую губернi. Урад непакоiла магчымае змацненне польскага плыву земскiх выбарных органах. Па гэтай прычыне рэформа не была пашырана на Вiленскую i Гродзенскую губернi. Земствы садзейнiчалi развiццю мяiовай iнiцыятывы, гаспадаркi i культуры. Яны СЮдзельнiчалi ва СЮтрыманнi царкоСЮна-прыходскiх школ, арганiзоСЮвалi санiтарны нагляд, займалiся статыстыкай, садзейнiчалi развiццю кустарных промыслаСЮ i г.д. Земствы дзейнiчалi да канца 1917 г.
З усiх буржуазных рэформа 60-80-ых гг. найбольш паслядонай была судовая. У аснову яе былi пакладзены: бессаслонаiь суда, спаборнiцтва бако, галоснаiь судаводства i незалежнаiь суддзя. Бы створаны спецыяльны iнстытут прысяжных павераных (адваката), iнстытут прысяжных заседацеля (суддзя-непрафiсiянала), якiя дзельнiчалi крымiнальных працэсах i выносiлi канчатковае рашэнне аб вiнаватаii цi невiнаватаii падсуднага.. Для разгляду дробных злачынства i нязначных iска бы створаны мiравы суд са спрошчаным судаводствам. Стваралася стройная сiстэма судовых стано: акруговыя суды, судовыя палаты, сенат. для сiх саслоя уводзiся адзiны акруговы суд.
Судовая рэформа на Беларусi пачала праводзiцца з 1872 г. з увядзеннем мiравых судо. Васьмiгадовая затрымка правядзення рэформы была звязана з iснаваннем на тэрыторыi Беларусi да 1868 г. вайсковага становiшча i дзейнаiю следчых камiсiй па справах за дзел пастаннi 1863 г. З-за адсутнаii Беларусi земскiх устано мiравыя суддзi тут на выбрался, а прызначалiся мiнiстрам юстыцыi з лiку памешчыка лаяльных да раду, г.зн. Беларусь адразу была пазбалена адной з галоных рыс рэформы выбарнаii суддзя.
Вышэйшыя судовыя iнстанцыi акруговыя суды, судовыя палаты, а таксама пракуратура, iнстытуты прысяжных павераных i заседацеля, у беларусi былi ведзены толькi 1882 г. Да гэтага часу рад звузi межы судовай рэформы, асаблiва адносна незалежнаii суддзя. У 1889 г. замест мiравых судо бы уведзены iнстытут земскiх начальнiка, якiя прызначалiся губернатарамi, мiнiстрам унутраных спра.
Рэформа гарадскога самакiравання на тэрыторыi Беларусi была праведзена 1875 г. У адрозненне ад дарэформенных гарадскiх стано, новы закон абвяшча самакiраванне бессаслоным. Выбарчым правам карысталiся се плацельшчыкi гарадскiх падатка. Аднак прынятая сiстэма выбара гарадскiх галосных атаматычна забяспечвала большаiь заможным гараджанам. Органы гарадскога самакiравання (гарадская дума i гарадская права) займалiся арганiзацыяй камунальнай гаспадаркi i транспарту, пытаннямi сiстэмы адукацыi i аховы здароя, добрапарадкаваннем тэрыторыi i зборам падатка. У 1892 г. было зацверджана новае палажэнне, якое прадугледжвала змацненне дзяржанага кiравання за дзейнаiю гарадскiх органа самакiравання павелiчэнне маёмаснага цэнза.
Школьная рэформа праводзiлася адпаведна тАЬПалажэнню аб пачатковых народных вучылiшчахтАЭ (1864 г.) i тАЬСтатуту гiмназiй i прагiмназiйтАЭ (1864 г). Школа станавлася бессаслонай агульнадаступнай, аднак склад навучэнца у сярэдняй i вышэйшай школе рэгулявася высокай аплатай за навучанне. У вынiку рэалiзацыi школьнай рэформы значна пашыраецца сетка пачатковых школ, якiя было дазволена адкрываць грамадскiм установам i прыватным асобам з падначаленнем iх вучылiшчным саветам. Гiмназii, адпаведна статуту, дзейнiчалi двух тыпа: класiчныя i рэальныя. У класiчных гiмназiях вялiкая вага надавалася вывучэнню старажытных мо i дыiыплiн гуманiтарнага профiлю, заканчэнне iх давала права паступлення ва нiверсiтэты без уступных экзамена. У рэальных гiмназiях павялiчвалася выкаладанне прыродазанчых дыiыплiн, замежных мо. Выпускнiкi iх маглi паступаць у вышэйшыя тэхнiчныя навучальныя становы. У 1871 г. бы зацвержданы новы статут гiмназiй. тэрмiн навучання класiчных гiмназiях павялiчвася з 7 да 8 гадо, пашыралася выкладанне старажытных мо i матэматыкi. Рэальныя гiмназii былi ператвораны рэальныя вучылiшчы i тэрмiн навучання iх скарачася з 7 да 6 гадо. Важнымi элементамi дзейнаii радавых арганiзацый сферы адукацыi Беларусi 60-90-ых гг. XIX ст. сталi штучнае стрымлiванне развiцця вышэйшай i сярэдняй адукацыi, адначасова значнае павелiчэнне колькаii пачатковых школ, адкрыццё шэрагу настанiцкiх семiнарый, дзе навучалася сельская моладзь.
Некалькi пашырылся магчымаii друку вынiку прыняцця новага цэнзурнага статута 1865 г. Паводле яго, абмяжовалася самавольства лад у галiне