Урадавая палiтыка царызму на тэрытрыi Беларусi СЮ 1860тАУ1890 гг.
Информация - История
Другие материалы по предмету История
выдавецкай справы. Адменялася папярэдняя цэнзура для кнiг вялiкага абёму. Аднак масавыя выданнi, якiя прызначалiся для шырокага кола чытачо, павiнны былi праходзiць папярэднюю цэнзуру. Асобныя перыядычныя органы друку маглi быць вызвалены ад яе спецыяльным дазволам мiнiстра нутраных спра i пры мове нясення вялiкага грашовага закладу. Выдацы i рэдактары прыцягвалiся да адказнаii за сваю дзейнаiь толькi праз суд. Для правiнцыяльных масавых выдання, у тым лiку i на Беларусi, заховалася папярэдняя цэнзура.
Адной з першых пачалася рэалiзацыя вайсковай рэформы. У 1862 г. Расiйская iмперыя была падзелена на вайсковыя акругi, тэрмiн вайсковай службы бы скарочаны да 7-8 гадо. У пачатку 1874 г. была ведзена сеагульная вайсковая павiннаiь для мужчын, якiя дасягнулi 20-гадовага зросту. Тэрмiн службы сухапутных войсках панiжася да 6, а на флоце да 7 гадо. Асобы, якiя мелi вышэйшую адукацыю, служылi армii 6 месяца, сярэднюю 1,5 года, пачатковую 4 гады i г.д.
Мадэрнiзацыйны напрамак рэформ 60-80-ых гадо у Беларусi бы больш абмежаваным, чым у цэнтральных губернях Расiйскай iмперыi, з-за задач нацыянальна-канфесiйнай i саслонай палiтыкi раду у заходнiх губернях.
2. Асаблiваii урадавай палiтыкi 1870-90-х гг.
Асаблiваii эканамiчнай i саслоСЮнай палiтыкi. Урадавая палiтыка дачыненнi да Беларусi вызначалася большай ступенi спецыфiчнымi чым агульнымi рысамi з ерапейскiм цэнтрам Расii. Прычыны гэтага былi абумолены неабходнаiю змагання расiйскага самадзяржая з уплывам польскага нацыянальна-вызваленчага руху i рэжымам абмежавальных закона, асаблiва дачыненнi ярэйскага насельнiцтва.
Спецыфiчныя рысы эканамiчнай палiтыкi вызначылiся вялiкадзяржанымi, каланiзатарскiмi мэтамi расiйскага самадзяржая заходнiх губернях. З мэтай русiфiкацыi тут фактычна бы устанолены рэжым выключных закона.
Гэта перш за усё абмежавальныя меры раду сферы землеладання i землекарыстання, прынятыя час i адразу пасля падалення пастання 1863 г. Яны былi накiраваны пераважна супраць католiка, ярэя i замежных грамадзян. Па закону ад 5 сакавiка 1864 г. тАЬасобам польскага паходжаннятАЭ i ярэям у заходнiх i паднёва-заходнiх губернях Расiйскай iмперыi было забаронена купляць казённыя i прыватныя землеладаннi, прададзеныя за дог. Iм не дазвалялася таксама набываць, прымаць у заклад, кiраванне, арэнду землi, купленыя на iльготных умовах. Для куплi прадаваемых на агульных умовах прыватных зямельных уладання абазначаныя прыведзеным законе асобы не мелi права карыстацца iльготамi i пазыкамi. Такое права мелi для набыцця канфiскаваных маёнтка удзельнiка пастання 1863 г. прыезжыя памешчыкi i чынонiкi з унутраных губерня Расii i мяiовыя буйныя правасланыя землеладальнiкi. Праводзiлася мэтанакiраваная палiтыка па скарачэнню памера землеладання памешчыка-католiка i пашырэнню рускага, пераважна буйнага, землеладальнiка. Адпаведна закону ад 10 лiпеня 1864 г. распараджэнню ад 5 жнiня 1864 г. ярэi рысы аседлаii наогул былi пазбалены права набываць зямлю. Законам ад 10 снежня 1865 г. тАЬасобам польскага паходжаннятАЭ таксама было забаронена набываць ва ласнаiь маёнткi. Выключэнне складалi ладанii якiя перадавалiся спадчыну. Акрамя таго, усе высланыя з заходнiх губерня за дзел цi дачыненне да пастання 1863 г. на працягу двух гадо павiнны былi прадаць цi абмяняць свае маёнткi на мовах, якiя б iх задавальнялi. У маi 1882 г. урад забараня ярэям у межах рысы аседлаi стала жыць па-за межамi гарадо i мястэчак, таксама арэндаваць тут, прымаць у заклад i кiраванне нерухомую маёмаiь. У 1887 г. забараняла на набыццё зямлi польскай мяiоваii (за выключэннем Магiлёскай губернi) была распасюджана на замежных грамадзян. Прынятыя меры былi скiраваны на перадухiленне канкурэнцыi для мяiовых памешчыка з боку ярэйскай буржуазii i iншаземца з мэтай захавання буйнога латыфундуальнага землеладання. Абмежавальныя законы дачыненнi да рассялення ярэя прывялi таксама да штучнай канцэнтрацыi iх гарадах i мястэчках Беларусi, колькаснай перавагi ярэя сярод гарадскога пралетарыяту i гандлёва-прамысловага насельнiцтва, адбiлiся на зронi канцэнтрацыi прадпрыемства i дэфармавалi структуру прамысловай i гандлёвай буржуазii, пралетарыята, затрымлiвалi iх кансалiдацыю як сацыяльных груп. Яны абвастрылi аграрную перанаселенаiь у Беларусi, прывялi да адноснага знiжэння кошту зямлi, перашкаджалi яе вольнай купле-продажу, спрыялi захаванню дваранскага землеладання беларускiх губернях.
Кантынгент чынонiка у Беларусi другой паловы XIX ст. фармiравася асноным за кошт прысланых з унутраных губерня Расii дзяржаных служачых. З 1863 г. па 1865 г. у беларускiх губернях было прызначана на службу звыш 4600 новых чынонiка. Пераважная большаiь з iх зялялася ураджэнцамi велiкарускiх губерня. З мэтай тАЬутрыманнятАЭ запрошаных чынонiка на новым меiы iм на iльготных умовах прадавалiся казёныя i канфiскаваныя маёнткi, устаналiвалiся павышаныя аклады. Так, у 1866-1873 гг. у Вiленскай, Мiнскай i Гродзенскай губернях 300 чынонiка купiлi 320 зямельных уладання агульнай плошчай 146,3 тыс. дзесяцiн. Наогул, служба заходняй частцы Расiйскай iмперыi лiчылася найбольш заахвочваемай i прывiлеяванай. Прада, далёка не засёды прынятыя iльготы апрадвалiся. Нярэдка губернатары скардзiлiся на тое, што прыезжыя чынонiкi былi часта не лепшых маральных i прафесiйных якаiя. Ахвочым да прапанованых прывiлея былi чынонiкi авантурыстычнага складу i не стваралi атарытэту расiйскiм уладам сярод мяiовага грамадства.
Росту аграрнай перанаселенаii беларускай вёiы садзейнiчала iснавашае абмежаванне з боку лад перасяленне сялян на слабанаселеныя i вольныя землi Расiйскай iмперыi, якое пр?/p>