Сучасная рытмiка i пластыка
Информация - Культура и искусство
Другие материалы по предмету Культура и искусство
В»еннi дзяцей, не будзе iх цешыць.
На другiм годзе навучання атрыманыя раней паняццi пашыраюцца i замацоСЮваюцца. Дзецi вучацца слухаць музыку, успрымаць яе характар, адлюстроСЮваць яго СЮ рухах i пластыке. Больш часу надаецца музычна-танцавальным iмправiзацыям. Выконваюцца рухi СЮ розных тэмпах (падскокi, галоп, розныя вiды бегу). ВыпрацоСЮваецца СЮменне не толькi захоСЮваць дадзены тэмп, але i паскараць i запавольваць яго разам з музыкай, а такссама захоСЮваць дадзены тэмп пасля часовага спынення музыкi. Выконваюцца рухi з рознай амплiтудай, рознай сiлай цяглiцавай напругi СЮ залежнаii ад дынамiчных адценняСЮ музычнага суправаджэння. Дзецi вычацца вызначаць уступ, канчатак уступа, пачатак i канец часткi, перыяда, сказа, акцэнтаваць канец мызычна-танцавальнай фразы (скокам на абедзве нагi, узмахам хуiiнкi i г.д). Дзецi вучацца СЮспрымаць моцную i слабую долю на слых, а таксама на слых вызначаць мызычныя памеры 2/4, 3/4, 4/4, выконвая рухi СЮ гэтых памерах. ЗасвоiСЮшы паняцце жэст i яго значэнне СЮ танцы, навучэнцы пераходзяць да адпрацоСЮкi розных жэстаСЮ - паказальных, забараняльных, iвярджаючых, якiя выказваюць эмацыйны стан.
Трэцi год навучання працягвае замацоСЮванне пройдзнага матэрыялу на больш складаных прыкладах. Асаблiвая СЮвага надаецца маршавай i танцавальнай музыцэ. Навучэнцы павiнны вызначаць асаблiваii танцавальных жанраСЮ (вальс, полька, народны танец), умець самастойна находзiць патрэбныя рухi i выконваць iх у адпаведным жанру характару, iмправiзаваць на дадзеную музыку. Як больш сложны элемент адпрацоСЮваецца затакт. Ставяцца задачы на вызначэнне (на слых) затактавага пабудавання. Дзецi павiнны СЮмець самастойна пачаць рух з затакта i СЮ такт, уступаць у калектыСЮныя рухi СЮ розных рытмах i з розным прамежкам. Пачынаецца вывучэнне пастав класiчнага танца.
На завяршальным этапе пачатковага навучання дзецi павiнны перадаваць пачутае СЮ музыцы мiмiкай i рухам. Рэкамендуецца выкананне невялiкiх пластычных эцюдаСЮ з уяСЮленымi прадметамi. Развiццю акцёрскай выразнаii дапамогуць iэнкi iэнкi пераймання звычак жывёл.
3.Значэнне музычна-рухальных практыкаванняСЮ
Танец - гэта СЮнутраны мiр, адлюстраваны СЮ руху, i побач з iншымi выглядамi мастацтва, гэта самы натуральны спосаб самавыяСЮлення. У танцы кожнае дзiця адчуе i знойдзе тое, што трэба менавiта яму.
Пластыка - мастацтва рытмiчных рухаСЮ. Асаблiваiь традыцыйнай пластыкi складаецца ва СЮзаемадзеяннi з зямлёй, з паверхняй. Адзiнства традыцыйных пластыкi i вакалу складаецца СЮ тым, што яны пабудаваны па адных i тых жа законах фармавання хвалевых працэсаСЮ, толькi СЮ адным выпадку гэтыя працэсы выклiкаюць ваганнi паветра, а СЮ iншым - ваганнi цела. Цела танцора павiнна гучаць гэтак жа, як гучыць яго голас. Мiкрапластыка традыцыйных скокаСЮ дазваляла без дадатковых высiлкаСЮ, без доСЮгага навучання СЮлiцца СЮ агульны малюнак танца, карагоду, абрадавага бою. Натуральна, што СЮ iх iндывiдуальныя вакальныя i пластычныя спектры, злiваючыся, узмацнялi адзiн аднаго. Навучанне сучасным iндывiдуальнаму i калектыСЮнаму вакалу, iндывiдуальным i калектыСЮным танцам досыць доСЮгiя i цяжкiя.
Заняткi танцам не толькi вучаць разумець i ствараць выдатнае, яны развiваюць вобразнае мысленне i фантазiю, даюць гарманiчнае пластычнае развiццё. Танец з'яСЮляецца багатай крынiцай эстэтычных уражанняСЮ дзiцяцi, фармуе яго мастацкае я. Сiнкрэтычнаiь танцавальнага мастацтва разумее развiццё пачуцця рытму, уменнi чуць i разумець музыку, узгадняць з ёй рухi, адначасова развiваць i трэнiраваць цяглiцавую сiлу корпуса i ног, пластыку рук, грацыю i выразнаiь. Музычныя гульнi i скокi дапамагаюць развiць эмацыйнаiь i вобразнаiь успрымання музыкi, пачуццё рытму, меладычны i гарманiчны слых, адчуванне музычнай формы, музычную памяць i г.д. Заняткi танцам фармiруюць правiльную выправу, прышчапляюць асновы этыкету i манеры паводзiн у грамадстве, даюць паданнi аб акцёрскiм майстэрстве.
Заняткi харэаграфiяй даюць арганiзму фiзiчную нагрузку, роСЮную спалучэнню некалькiх вiдаСЮ спорту. Заняткi рытмiкай добра СЮздзейнiчаюць на працу органаСЮ дыхання i кровазвароту.
Рытмiка - гэта прафiлактыка захворванняСЮ сардэчна-сасудзiстай сiстэмы, павелiчэнне моцы, вынослiваii, набыццё жыццёванеабходных рухальных уменняСЮ i навыкаСЮ, паляпшэнне целаскладу, выпрацоСЮка звычкi займацца фiзiчнымi практыкаваннямi СЮсё жыццё. Большаiь рухаСЮ, на якiх пабудаваны музычныя гульнi i скокi, - гэта асноСЮныя рухi (хадзьба, бег, прыжкi, паскокi); яны СЮдасканальваюцца i на музычных занятках па фiзiчнаму выхаванню. Так без навучання правiльнаму кроку i бегу, без умацавання цяглiц ног i карпусы на занятках па фiзкультуры дзецi не змогуць добра i выразна рухацца пад бадзёрую, маршевую музыку. Праца над адлюстраваннем пры хадзьбе бадзёрага, актыСЮнага характару музыкi спрыяе выпрацоСЮцы добрай выправы, рытмiчнаii, каардынацыi рухаСЮ рук i ног, лёгкаii кроку.. Рух, якi звязаны з музыкай, заСЮсёды суправаджаецца эмацыйным уздымам, таму ён дабратворна СЮплывае i на фiзiчнае развiццё дзяцей.
Сюжэты, выявы музычных гульняСЮ i скокаСЮ канкрэтызуюць для дзяцей змест музычнага твора, дапамагаюць глыбей яго СЮспрымаць. Рухi, звязаныя з музыкай, яе характарам (утрыманнем), спрыяюць цэласнаму яе СЮспрыманню. Адказваючы сваiмi рухамi на асаблiваii мелодыi, рытму, дынамiкi, структуры музычнага твора, дзецi пачынаюць адчуваць выразнае значэнне элементаСЮ музычнай прамовы.
Танец мае вялiкае значэнне як сродак выхавання нацыянальнага самавы