Асаблівасці нацыянальнай палітыкі ў Аўстрыі

Информация - Политология

Другие материалы по предмету Политология

µцца з улікам колькасці асоб, якія адносяцца да нацыянальнага меншасці, каб пры гэтым былі роўна прадстаўлены розныя палітычныя погляды і светапогляду, якія існуюць унутры дадзенага нацыянальнай меншасці. Членамі Савета нацыянальнай меншасці могуць быць прызначаныя такія асобы, у дачыненні да якіх можна разлічваць, што яны будуць кіравацца інтарэсамі нацыянальнай меншасці і іх мэтамі.

Безумоўна, урад Аўстрыйскай Федэратыўнай рэспублікі аказвае дапамогу нацыянальных меншасцяў. Федэрацыя абавязаная - не ў шкоду мерапрыемствам па агульным развіццю - аказваць садзейнічанне пры ажыццяўленні мерапрыемстваў, накіраваных на падтрыманне існавання і цэласнасці складу нацыянальных меншасцяў, іх захавання як народнасці, а таксама захавання іх асаблівасцяў і забеспячэнне правоў.

Дапамога можа заключацца:

у прадастаўленні грашовых сродкаў;

ў дапамозе, якія спрыяюць навучанню і абслугоўванню нацыянальных меншасцяў, калі гэта адпавядае мэтам;

ў арганізацыі правядзення рэлігійных абрадаў.

Да таго ж урад Аўстрыі павінна інфармаваць прадстаўнікоў нацыянальных меншасцяў аб правядзенні мерапрыемстваў па паляпшэнні іх становішча ў краіне.

Што тычыцца тапаграфічных пазначэнняў, то ўрад Аўстрыі падзяліла тэрыторыю краіны на тыя тэрыторыі, дзе тапаграфічныя пазначэнні, нараўне з нямецкім мовай, павінны паказвацца на мове нацыянальных меншасцяў і на тэрыторыі, дзе тапаграфічныя абазначэння павінны пазначацца на нямецкай мове (гэта як правіла тэрыторыі дзе адсутнічаюць этнічныя меншасці).

Што тычыцца афіцыйнага мовы, то прадстаўнікі ўрадавых устаноў і ведамстваў павінны, калі яны валодаюць мовай нацыянальнай меншасці, карыстацца ў вусным зносінах мовай нацыянальнай меншасці, калі гэта палягчае зносіны грамадзян. Дапускаецца дадатковае выкарыстанне мовы нацыянальнай меншасці для агульных публічных абяў у тых грамадах, у якіх мова нацыянальнай меншасці прадугледжаны як афіцыйны. Нормы адносна выкарыстання мовы нацыянальнай меншасці ў якасці афіцыйнай мовы на распаўсюджваюцца на внутрислужебные адносіны ва ўстановах і ведамствах.

А значыць, у дзяржаўных установах павінен выкарыстоўвацца выключна нямецкую мову, а прадстаўнікі дзяржаўных устаноў абавязаны валодаць нямецкай мовай. Да таго ж нацыянальныя меншасці павінны прадастаўляць дзяржаўныя дакументы на нямецкай мове.

Улічваючы дадзеныя факты, можна даць станоўчую ацэнку нацыянальнай палітыцы Аўстрыйскай Федэратыўнай рэспубліцы, так як урад гэтай краіны прадпрымае ўсе меры для захаванасці этнічнага складу насельніцтва.

ЗАКЛЮЧЭННЕ

 

Этнічныя меншасці карыстаюцца абаронай закона і пэўнымі прывілеямі:

Па-першае, дакументы размяжоўваюць сферу ўжывання роднай мовы і нямецкага як афіцыйнага, але пры гэтым кожны грамадзянін Аўстрыі павінен валодаць нямецкай мовай, т.да родную мову не заўсёды можа выкарыстоўвацца ў дакументах, якія носяць дзелавы характар.

Па-другое, у краіне дзейнічаюць Саветы нацыянальных меншасцяў, у кампетэнцыю якіх уваходзіць абарона эканамічных, сацыяльных і культурных інтарэсаў нацыянальных меншасцяў.

У дадзенай працы мной было разгледжана тэрмін "нацыянальная палітыка" і вывучэнне яго дазволіла зразумець, наколькі далікатная праблема правядзення нацыянальнай палітыкі для ўрада любой дзяржавы, як на сучасным этапе, так і ў будучыні. Менавіта ў гэтым аспекце мною была разгледжана гісторыя правядзення нацыянальнай палітыкі ў Аўстрыі рознымі урадамі ў розныя перыяды яе развіцця. Хоць у Аўстрыі, нягледзячы на ??шматнацыянальнасць, дамінаваў толькі адзін этнас. Менавіта з-за гэтага ўзнікала шмат канфліктаў, але яны, як правіла, заставаліся латэнтнымі і сурёзнай пагрозы для краіны не ўяўлялі.

На сучасным жа этапе Аўстрыйскае ўрад узважана і вельмі акуратна праводзіць нацыянальную палітыку і з упэўненасцю можна заявіць, што правы нацыянальных меншасцяў Аўстрыі ні ў якай меры не ушчэмлены. Гэтак жа, я хацеў бы дадаць, што сёння ўсе грамадзяне Аўстрыйскай Рэспублікі роўныя і што ўрад гэтай краіны на правільным шляху вядзення нацыянальнай палітыкі.

СПІС ЛІТАРАТУРЫ

 

Крыніцы:

. Федэральны Закон Аўстрыйскай Рэспублікі "Аб прававым становішчы нацыянальных меншасцяў" ад 7 ліпеня 1976 г., / / "Статус малалікіх народаў Расіі. Прававыя акты і дакументы". М., 1994. C.403-412

Літаратура:

. Арон Р. Дэмакратыя і таталітарызм. М., 1993.

. Бурдой П. Сацыялогія палітыкі. М., 1994.

. Лузан А. А. Палітычная жыццё грамадства: Пытанні тэорыі. Кіеў. 1989.

. Філіп В.Р. Асіметрычны канструкцыя этнічнага федэралізму. М., 2004.

. Агульная і прыкладная паліталогія. Пад ред.В.И. Жукава. М., 1997

. Нарысы Агульнай этнаграфіі. Замежная Еўропа. Пад рэд. М.Г. Левіна, М.М. Чебоксарова М., 1966.

. Народы Замежнай Еўропы. т.I. Пад рэд. С.А. Токарава, М.М. Чебоксарова М., 1964.

нацыянальны палітыка этнічны меншасць