Прыватныя тэатры

Информация - Культура и искусство

Другие материалы по предмету Культура и искусство



?авСЦка 1752 г.

Потым пастаноСЮкСЦ нямецкСЦх камедый сталСЦ з'явай рэгулярнай. Да спектакляСЮ прыцягвалСЦся музыканты, а таксама педагогСЦ кадэцкага корпуса. Напрыклад, шпрахмСЦстар Вебер выканаСЮ ролю вСЦзСЦра СЮ спектаклСЦ, якСЦ адбыСЮся 13 чэрвеня 1753 г., а за год да гэ-тага капельмайстар ВСЦтман выступСЦСЮ у ролСЦ багацея, а спявачка (СЦтальянская кантатрыча) - галандскай прастытуткСЦ. Сярод акцёраСЮ, што СЦгралСЦ ролСЦ герояСЮ, часта СЮпамСЦнаюцца прозвСЦшчы МараСЮскага СЦ Ажэльскага. К. Вендорф у лСЦсце да ГеранСЦма РадзСЦвСЦла ад 28 красавСЦка 1752 г. паведамСЦСЮ, што гэтым акцёрам даручаны ролСЦ князёСЮ СЦ што пан МараСЮскСЦ так цудоСЮна валодае нямецкай мовай, што цяжка адрознСЦць яго ад немца. Салдаты гарнСЦзона - гранд-мушкецёры - абавязковыя СЮдзельнСЦкСЦ СЮсСЦх масавых сцэн. Яны ж, у параднай форме, са зброяй служылСЦ СЮпрыгожаннем залы: СЦх ставСЦлСЦ навыцяжку каля ложаСЮ у час спектакляСЮ.

Дух прускай казармы лунаСЮ у тэатры, вызначаСЮ яго густ. ГеранСЦм РадзСЦвСЦл захапСЦСЮся СЦ шатэн-шпСЦлем - ценявым тэатрам, удзельнСЦчаць у якСЦм ён загадваСЮ усСЦм акцёрам. Ён лСЦчыСЮ, што такСЦя спектаклСЦ больш даходзяць да публСЦкСЦ, якая не ведала нямецкай мовы. У 1756 г. ён захапСЦСЮся СЦ марыянеткамСЦ, якСЦх паказваСЮ акцёр Гельман са сваёй жонкай. Гэтыя спектаклСЦ спалучалСЦся з паказам камедый дэль артэ СЦ турэцкСЦх камедый. Оперныя спектаклСЦ на нямецкай СЦ СЦтальянскай мовах ставСЦлСЦся, вСЦдаць, СЦ раней. Яны выконвалСЦся трупай акцёраСЮ, якСЦх восенню 1735 г. прывёз у Белую з Вены рэгент П. МарахоСЮскСЦ. Сярод СЦх былСЦ балетманстар, СЦтальянка - кантатрыча, музыканты - арфСЦст, лютнСЦст, клавСЦцымбалСЦст, а таксама архСЦтэктар СЦ механСЦк для стварэння тэатральных машын. Пазней нанятыя акцёры пераехалСЦ СЮ Слуцк, дзе СЮжо было завершана тэхнСЦчнае абсталяванне новага тэатра. Верагодна, гэтыя акцёры былСЦ СЮдзельнСЦкамСЦ спектакля, якСЦ глядзеСЮ М. МатушэвСЦч у Слуцку СЮ 1755 г. СЦ якСЦ ён апСЦсаСЮ такСЦм чынам: Там ставСЦлСЦ вельмСЦ цудоСЮную камедыю, яна ж аперэта, - таму што СЮ ёй спявалСЦ СЦ яна была вельмСЦ доСЮгай.

ШматлСЦкСЦя кантракты з акцёрамСЦ прыпадаюць на 1756-1758 гг. Верагодна, у гэты перыяд на сцэне СЦшлСЦ СЮсе вСЦды паказаСЮ. У дагаворы 1756 г. з акцёрам РЖ. Пуцам гаворыцца, што ён павСЦнен тАжпрафесСЦю сваю выконваць выдатна, без усякСЦх выкрутак, у час камедый, опер СЦ балетаСЮ, а так-сама ва СЮсСЦх выпадках, калСЦ будзе загадана. Разам з Пуцам працавала яго жонка.

У 1756 г. у Слуцк прыбыла новая партыя акцёраСЮ, якСЦх наняСЮ ШылСЦнг у Гданьску СЦ Вене. Каб суправаджаць СЦх у свае СЮладаннСЦ, ГеранСЦм РадзСЦвСЦл выслаСЮ конны эскорт на чале з генералам Я. ВольскСЦм, якСЦ на вазах вёз трупу СЮ Слуцк разам са звярынцам, рабамСЦ-неграмСЦ СЦ нейкСЦмСЦ цэсарскСЦмСЦ галовамСЦ, закупленымСЦ СЮ Вене. А. СайкоСЮскСЦ прыводзСЦць каларытны дакумент - лСЦст Я. Вольскага ад 9 красавСЦка 1756 г., у якСЦм характарызуецца трупа такСЦм чынам: Даводжу да ведама, што прыняСЮ цэлую кампанСЦю камедыянтаСЮ: гэта значыць самога майстра з жонкай СЦ другога з той жа групы, а таксама адну дзяСЮчыну камедыянтку, якая павСЦнна выйсцСЦ за другога камедыянтатАж Штогадовая плата камедыянта з жонкай - 70 дукатаСЮ, а другога СЦ яго каханкСЦ - 48 з усСЦм на СЮвесь год. Сярод тых, што прыехалСЦ, былСЦ СЦ чатыры выдат-ныя камедыянты, якСЦя былСЦ акцёрамСЦ СЦ СЮ каралеСЮскСЦм тэатры. Мяркуючы па Дыярыушу РыбанькСЦ за 1755 г., з 22 па 28 чэрвеня СЮ слуцкСЦм тэатры было пастаСЮле-на 5 спектакляСЮ. Тая ж карцСЦна назСЦралася СЮ 1756 СЦ 1757 гт.

У 1758 г. у Слуцку быСЮ закладзены трэцСЦ камедыхаСЮз, якСЦ канчаткова завершаны СЦ абсталяваны быСЮ кулСЦснымСЦ машынамСЦ СЮ вераснСЦ 1759 г. Тэатр меСЮ партэр з пакрытымСЦ сукном лаСЮкамСЦ, абкружаны ложамСЦ. Зала, упрыгожаная люстэркамСЦ, мела неглыбокую сцэну з заслонамСЦ СЦ маляСЮнСЦчымСЦ, магчыма, тэларыйнымСЦ дэкарацыямСЦ, нацягнутымСЦ на рамы (мастакамСЦ тэатра СЮ той час былСЦ дэкаратары Тыц СЦ ТышкевСЦч). Перад сцэнай было адведзена спецыяльнае месца для аркестра. Абапал тэатра знаходзСЦлСЦся флСЦгелСЦ, дзе жылСЦ музыканты, спевакСЦ, а таксама размяшчалася балетная школа, якая стварыла першую балетную трупу СЮ гСЦсторыСЦ БеларусСЦ. ЗвесткСЦ аб з'яСЮленнСЦ СЮ Слуцку першага танцмайстра адносяцца да 1753 года. ЦСЦ ставСЦлСЦся да гэтага часу балеты, невядома, але венскСЦ запСЦс у Дыярыушы князя ГеранСЦма ад 11 сакавСЦка 1756 г. сведчыць, што ён запрашае людзей, якСЦя маглСЦ б сур'ёзна арганСЦзаваць балетную справу СЮ Слуцку: Я прыняСЮ балет-майстра ПуцСЦнСЦ для СЮрокаСЮ дамашняга танца, - пСЦсаСЮ князь, - абяцаСЮ яму за гэта 30 дукатаСЮ. ПросСЦцца да мяне яшчэ адзСЦн балетмайстар, але яшчэ не вырашыСЮ прыняць яго, бо мне здалося, што ён не зусСЦм сталы. А калСЦ лСЦчыць, што кантрактамСЦ шэраг драматычных акцёраСЮ СЦ спевакоСЮ быСЮ абавязаны выступаць у балетах, то 1756 г. з'яСЮляецца годам стварэння прафесСЦйнага балета СЮ Слуцку.

У гэтым жа годзе па запрашэннСЦ прыехаСЮ з Вены АнтонСЦ ПуцСЦнСЦ, а, магчыма, СЦ з СЦм разам у Слуцк прыехаСЮ выдатны французскСЦ танцор СЦ балетмайстар ЛуСЦ МаксСЦмСЦлСЦян Дзюпрэ, салСЦст парыжскай Оперы, адзСЦн з пачынальнСЦкаСЮ мужчынскага класСЦчнага танца, настаСЮнСЦк вядомага Ж.Ж. Навера. Да прыезду СЮ Слуцк Дзюпрэ меСЮ ужо трыццацСЦгадовы вопыт танцоСЮшчыка, балетмайстра СЦ лСЦбрэтыста.

Да 1758 г. А. ПуцСЦнСЦ СЦ Л.М. Дзюпрэ працавалСЦ разам. ГеранСЦм Фларыян даручыСЮ СЦм у кароткСЦ тэрмСЦн стварыць трупу. Але гэта сутыкнулася з аб'ектыСЮнымСЦ цяжкасцямСЦ не было неабходнай колькасцСЦ падрыхтаваных выканаСЮцаСЮ, а без сур'ёзнай падрыхтоСЮкСЦ трупы нельга было думаць не толькСЦ пра стварэнне дывертысментаСЮ СЦ танцавальных СЦнтэрмедый, але СЦ пра болын складаныя формы, бо СЮ 60-я гады XVIII ст. балет ужо вылучыСЮся СЮ самастойны жанр са сваёй уласнай музычнай драматург