Буржуазныя рэвалюцыі ў Англіі і ЗША
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
Курсавая праца
Буржуазныя рэвалюцыі ў Англіі і ЗША
Змест
1.Буржуазная рэвалюцыя Англіі
1.1 Особливости эканамічнага развіцця Англіі напярэдадні рэвалюцыі. Эканамічныя перадумовы
1.2 Розмищення сацыяльных сіл напярэдадні рэвалюцыі Сацыяльныя перадумовы
.3 Политични перадумовы рэвалюцыі
.4 Конституцийний перыяд
.5.Перша грамадзянская вайна
.6 Друга грамадзянская вайна. Пратэктарат Кромвеля. Заканчэнне рэвалюцыі
.7 Наслидкы буржуазнай рэвалюцыі
2. Буржуазная рэвалюцыя ЗША
2.1 Причины вайны за незалежнасць ЗША. Узмацненне каланіяльнага прыгнёту Англіі з 60-х гадоў XVII стагоддзя
.2 Складання рэвалюцыйнай сітуацыі (1773-1774)
.3 Початок вайны (1775). Другі Кантынентальны кангрэс і Дэкларацыя незалежнасці 4 ліпеня 1776 г
.4 Хид ваенных дзеянняў у 1776-1777 гадах. Капітуляцыя ангельскіх войскаў у Саратога 17 кастрычніка 1777 г
.5 Историчне значэнне вызваленчай вайны паўночнаамерыканскіх калоній і адукацыі ЗША
Спіс выкарыстанай літаратуры
1. Буржуазная рэвалюцыя Англіі
1.1Особливости эканамічнага развіцця Англіі напярэдадні рэвалюцыі. Эканамічныя перадумовы
Напярэдадні рэвалюцыі Англія была краінай аграрнай. З 4,5 мільёнаў яе насельніцтва каля 75% складалі сельскія жыхары. Але гэта не азначала, што ў Англіі адсутнічала прамысловасць. Металургічная, каменнавугальны і тэкстыльная галіны ўжо дасягнулі ў цяперашні час значнае развіццё, і менавіта ў прамысловай сферы, асабліва ў тэкстыльнай прамысловасці, найбольш выразна выяўляліся рысы новага капіталістычнага ўкладу.
Новыя тэхнічныя вынаходніцтвы і ўдасканаленні, а галоўнае - новыя формы арганізацыі прамысловай працы і вытворчасці ярка сведчылі пра тое, што ангельская прамысловасць ўсё больш і больш пранікаліся капіталістычнымі тэндэнцыямі, духам камерцыі.
У Англіі былі даволі вялікія запасы жалезнай руды. Асабліва багаты быў рудой Глостершир. Апрацоўка руды вялася галоўным чынам у графствах Чешир, Сусэксе, Герифордшир, Йокшир, Сомерсетшир. Англія мела таксама вялікія запасы вугалю - галоўным чынам у графстве Нортумберленд. Каменны вугаль як паліва яшчэ не прымяняўся ў металургіі, але шырока выкарыстоўваўся ў побыце (асабліва ў Лондане). Патрэбнасць у вугле і для ўнутранага спажывання і для вывазу за мяжу была вельмі вялікая.
І ў металургічнай і ў каменнай прамысловасці ў XVII стагоддзі ўжо было нямала даволі буйных мануфактур, дзе працавалі наёмныя рабочыя, і існавала падзел працы. Пры ўсёй важнасці гэтых галін прамысловасці, яны, аднак, яшчэ не сталі ў той час асноўнымі ў ангельскай эканоміцы.
Найбольш распаўсюджанай у Англіі галіной прамысловасці была тэкстыльная, асабліва вытворчасць шарсцяных тканін. У большай ці меншай ступені яно існавала ва ўсіх графствах. Найбольшае распаўсюджванне ваўняная прамысловасць атрымала ў Глостершире, Вустэршір, Уілтшыр, Дорсетшир, Сомерсетшир, Девоншир, заходнім райдингу (Ёркшыр) і ва ўсходняй Англіі, дзе было моцна развіта авечкагадоўля.
У тэкстыльнай прамысловасці існавала значнае разнастайнасць арганізацыйных формаў вытворчасці. У Лондане і ў шматлікіх старых гарадах яшчэ захоўваліся рамесныя цэхі з іх сярэднявечнымі правіламі, якія тармазілі свабоднае развіццё прамысловасці. У сельскіх мясцовасцях і ў тых населеных пунктах, дзе не было цэхаў, працавала вялікая колькасць самастойных дробных рамеснікаў, прычым у сельскіх мясцовасцях яны, як правіла, спалучалі рамяство з земляробствам.
Льняная прамысловасць развівалася галоўным чынам у Ірландыі, дзе меліся прыдатныя для вырошчвання лёну кліматычныя ўмовы. У XVII стагоддзі зявілася баваўняная прамысловасць, сыравіна для якой прывозілася з Левант, Смірны і з вострава Кіпр. Цэнтрам гэтай галіне стаў Манчэстэр.
Але разам з цэхамі і дробнымі рамеснікамі паступова складалася новая форма арганізацыі вытворчасці - мануфактура, якая была пераходнай формай ад дробнага вытворчасці рамеснікаў да буйной капіталістычнай прамысловасці. У XVII стагоддзі ў Англіі ўжо існавала цэнтралізаваная мануфактура. Але ў большасці галін прамысловасці пераважнай зяўлялася так званая безуважлівая мануфактура, звязаная з апрацоўкай дома сыравіны, які належыць прадпрымальніку. Часам рабочыя карысталіся і інструментамі гаспадара. Гэта былі былыя самастойныя рамеснікі. Яны ператвараліся, па сутнасці, у наёмных рабочых, якія падвяргаюцца капіталістычнай эксплуатацыі, хоць у шэрагу выпадкаў яны яшчэ захоўвалі малюсенькі кавалачак зямлі, які служыў дадатковай крыніцай сродкаў да існавання. Кадры мануфактурных працоўных вербаваліся з ліку обезземелюються і сялян, руйнуюцца.
У англійскай вёсцы ў XVI - XVII стст. развівалася капіталістычная фермерства, якое ўяўляла сабой у эканамічным дачыненні да аналогію з мануфактурай ў прамысловасці. Фермер - прадпрымальнік эксплуатаваў ў буйным маштабе сельскагаспадарчых рабочых з сельскай беднаты. Аднак цэнтральнай фігурай вёскі стюартовского перыяду яшчэ не былі буйныя фермеры - арандатары чужой зямлі, і не беззямельныя коттеры - сельскія парабкі, а лікава пераважалі йомены - самастойныя земляробы, уладальнікі спадчыннага надзела.
Сялянскае насельніцтва (йомены) перажывала працэс маёмаснага і прававога расслаення і знаходзілася ў большай ці меншай ступені ад памешчыкаў. Найбольш заможныя сяляне, якія набліжаліся да становішча поўных уласнікаў зямлі, н?/p>