Развiццё турызму СЮ Грэцыi
Дипломная работа - Туризм
Другие дипломы по предмету Туризм
а трох. Спалучэнне з лiтаратурнай традыцыяй у класiчную эпоху ператварыла тэатр з рэлiгiйных, народных уяСЮленняСЮ СЮ самастойны вiд мастацтва. Тэатральныя прадстаСЮлення сталi неадемнай часткай дзяржаСЮных святаСЮ - Дыянiсiй i Лiней. Для iх будавалi грандыёзныя каменныя тэатры, разлiчаныя на тысячы гледачоСЮ (захавалiся тэатр Дыянiса СЮ Афiнах, амфiтэатр у Эпидавре). КiраСЮнiкi горада знаходзiлi хорега (чалавека, якая забяспечвала фiнансаванне), па жэрабi вызначалi парадак паказу камедый, трагедый. Бедныя людзi атрымлiвалi грошы на СЮваходны бiлет. Акцёрамi былi толькi мужчыны, яны гулялi СЮ адмысловых масках. ПастаноСЮшчыкам быСЮ сам паэт. Пасля заканчэння спектакляСЮ, якiя працягвалiся некалькi дзён з ранiцы да вечара, спецыяльныя суддзi вызначалi лепшых, СЮручалi прызы.
ПраслаСЮленых драматургамi ёiь трагiкаСЮ Эсхiл, Сафокл i ЕСЮрыпiд. На вялiкi жаль, большаiь драматычных твораСЮ страчана. Цалкам захавалася толькi сем пес Эсхiла (напiсаСЮ 90 пес, 13 разоСЮ перамагаСЮ у драматургiчных спаборнiцтвах), сем - Сафокла (напiсана 123 трагедыi, з iх перамаглi - 24), ледзь больш - 17 - ЭСЮрыпiда (108 пес, 4 перамогi) Эсхiл СЮ гiстарычнай песе "Персы" праслаСЮляе перамогу грэкаСЮ у вайне з захопнiкамi, у якой, дарэчы, сам СЮдзельнiчаСЮ. РЖншыя песы напiсаны з мiфалагiчнымi сюжэтамi. АСЮтары дастаткова свабодна iнтэрпрэтавалi iх, выказвалi свае погляды. Эсхiл СЮ трагедыi "Праметэй прыкаваны" захапляецца мужнаiю i свабодалюбства тытана.Сафокл прыСЮнёс псiхалагiчная матывiроСЮка учынкаСЮ герояСЮ. Напрыклад, у "Антыгона" галоСЮная гераiня прыносiць сябе СЮ ахвяру, але выконвае маральны абавязак: насуперак забароне цара хавае загiнулага брата. Менавiта СЮ гэтай трагедыi гучыць хор са знакамiтым рэфрэнам: "Шмат хто СЮ свеце сiл вялiкiх, але мацней чалавека няма СЮ прыродзе нiчога".ЕСЮрыпiд, малодшы з трох вялiкiх драматургаСЮ, жыСЮ ужо СЮ эпоху крызiсу, грамадзянскiх войнаСЮ, знешняй небяспекi, якая нарастала з боку Македонii. Усё гэта i атрымала адлюстраванне СЮ яго творчаii ("Медэя", "РЖпалiт"). Арыстоцель называСЮ ЭСЮрыпiда "трагiчным з паэтаСЮ".Майстрам камедыi заслужана лiчыцца Арыстафана ("Аблокi", "Восы", "Жабы"). Драматычныя творы старажытных грэкаСЮ да гэтага часу застаюцца СЮ рэпертуары многiх тэатраСЮ, яны неаднаразова экранiзавалi.
Архiтэктура.У старажытнагрэцкiх полiсах развiваецца сiстэма рэгулярнай планiроСЮкi гарадоСЮ, з прастакутнай сеткай вулiц, плошчай - цэнтрам гандлёвай i грамадскага жыцця. Культавым i архiтэктурна-кампазiцыйным ядром горада быСЮ храм, якi будаваСЮся на вяршынi акропаля - высокай i умацаванай часткi горада.
Элiны выпрацавалi цалкам iншы, чым старажытнаСЮсходнiх цывiлiзацыi, тып храма - адкрыты, светлы. Ён славiСЮ чалавека, а не выклiкаСЮ страх. Характэрна, што СЮ архiтэктуры прысутнiчае чалавечае метрычныя пачатак. Матэматычны аналiз прапорцый храмаСЮ даказаСЮ, што яны адпавядаюць прапорцыям чалавечай постацi. Класiчны грэчаскi храм быСЮ прамавугольным у плане, з усiх бакоСЮ акружаным каланадай. Дах будавалi двухсхiльным. Трохкутныя плоскаii, якiя СЮтваралiся з фасадаСЮ - франтоны, - як правiла, упрыгожвалiся скульптурамi.Характэрнай рысай грэцкай архiтэктуры зяСЮляецца чыiiня i адзiнства стылю. Было выраблена тры асноСЮных архiтэктурных ордэра ("ордэр" - у перакладзе з грэцкага "парадак") - яны адрознiваюцца тыпамi калон i перакрыццяСЮ, прапорцыямi, дэкаратыСЮным упрыгожваннем. Дорийский i РЖянiчным стылi паСЮсталi СЮ полисный перыяд. Прыбраны - карынфскага ордэра - зявiСЮся СЮ часы элiнiзму.
Архiтэктура элiнiстычныя полiсаСЮ працягвала грэцкiя традыцыi, але больш увагi стала надавацца грамадскаму будаСЮнiцтве - архiтэктуры тэатраСЮ, гiмназiй, палацаСЮ элiнскiх кiраСЮнiкоСЮ. Да гэтага часу адносiцца збудаванне такiх праслаСЮленых цудаСЮ свету, як магiльня цара МаСЮзалей СЮ Галикарнасе i Фаросский маяк на СЮваходзе СЮ Александрыйскую гавань.
ВыяСЮленчае мастацтва. Каханым выглядам мастацтва элiнаСЮ была скульптура. Статуi багоСЮ ставiлiся СЮ храмах i на гарадскiх плошчах, будавалiся пераможцам Алiмпiйскiх гульняСЮ i вялiкiм драматургам.
Авалоданне, вельмi паступовае, дасканалаiю СЮ гэтым вiдзе мастацтва СЮзыходзiць да старасвецкаю часах. Археолагамi знойдзеныя дзясяткi вельмi падобных адзiн на аднаго архаiчных статуй двух тыпаСЮ: так званыя куросы - статуi аголеных юнакоСЮ i кары - жаночыя статуi. Гэтыя фiгуры выглядаюць яшчэ вельмi скавана, можна СЮбачыць пакуль толькi спробы перадаць жывое рух.
ШэдэСЮры скульптуры, якiмi не перастае захапляцца чалавецтва, дала свету эпоха старажытнагрэцкай класiкi. Сучаснiкамi былi вялiкiя майстры Фiдзiй, Мiрон, Палiклет. Фiдзiй называлi "стваральнiкам багоСЮ". Да нас яго галоСЮныя працы не дайшлi, судзiць аб iх мы можам толькi з захопленых апiсанняСЮ i пасрэдных копiй. Статуя ЗеСЮса, аблiцаваная золатам i слановай косткай, у галоСЮным храме ЗеСЮса СЮ Алiмпii была аднесеная сучаснiкамi да сямi цудаСЮ святла. Ён стварыСЮ выдатныя барэльефы i скульптуры Парфенона, у тым лiку галоСЮную статую - Афiны Парфенос (Афiны-Панны).
Мiрон дасягнуСЮ вышынь у iмкненнi перадаць у скульптурным малюнку рух чалавека. У яго знакамiтым Дискобол упершыню СЮ мастацтве вырашана задача перадачы моманту пераходу ад аднаго руху да iншага, пераадоленая статычнаiь. У той жа час згодна з агульным эстэтычнаму iдэалу твар атлета скульптар адлюстроСЮвае абсалютна спакойным.
Палiклет належыць цыкл статуй атлетаСЮ - пераможцаСЮ Алiмпiйскiх гульняСЮ. Самая знакамiтая фiгура - "Дорифора" (юнак з