Реферат: Гсторыя развцця ЭВМ электронная пошта
Дамеханчны перыяд
Вылчэнн бяруць свой пачатак ад таго часу, кал чалавек здагадався звярнуцца
да прыроднага вылчальнага апарата - свах пальцав.
Ад пальцавых вылчэнняв бярэ пачатак пяцярычная сстэма злчэння (адна рука),
десяцчная ( дзве рук), двацацерычная ( пальцы рук ног).
Адным з вдав старажытнага нструментальнага лчэння зТявляецца вылчэнне пры
дапамозе брак ( дравляных палачак з зарубкам), у сярэднявеччы м
карыстался дзеля влку збора падаткав.
Перуанцы выкарыстоввал дзля прадставлення лкав вылчэнняв вяровк с
вузялкам, якя яны называл куру. Так ж спосаб лчэння прымянял
старажытныя ндыйцы ктайцы.
З развццём гандлю пачала взрастаць неабходнасць у сродках вылчэння. Гэта
прывяло да стварэння новых вылчальных нструментав. Адным з х быв абак.
Абак- гэта грэчаскае слова, якое перакладаецца як Увылчальная дошкаФ. Самая
простая форма абака саправды уявляла сабой дошку. На ёй вострай палачкай
праводзлся лнó раскладался якя-небудзь прадметы, напрыклад:
каменьчык альбо палачк. У V ст. да н.э. абак атрымав шырокае
распавсюджванне в Грэцы Егпце. У старадавнм Рыме выкорыстоввався так ж
абак, як у Грэцы, а зрэдку прымянялся больш дасканалыя яго вды. Рымск
абак уявляв сабой металчную дошку з дзевяццю жолабам, уздовж х магл
перамяшчацца жэтоны, якя грал ролю каменьчыкав, што выкарыстоввался в
грэчаскм абаку.
У сярэднявечнай Европе атрымал распавсюджванне два тыпы абака. Адзн з х
апсав у сваёй кнзе французск вучоны манах Герберт. Друг тып абака пачав
выкарыстоввацца з канца XVст. под назвай лчэнне на лнях.
Пачатак XVIIст. запомнвся новым дасягненням нструментальнага лчэння, яны
звязаны з мем шатланскага матэматыка Джона Непера (1550-1617). Важнейшым яго
вынаходнцтвам зТявлялся лагарыфмы, гэта дазволла замянць множанне
дзяленне складаннем адыманнем.
Услед за вынаходнцтвам лагарыфма ажыццявляюцца спробы механзаваць
лагарыфмчныя вылчэнн. У 1617г. Непер апсвае лчэнне пры дапамозе палачак.
Гэтыя палачк, пад назвай палачк Непара, як сам метад хутка арымал
шырокае распавсюджванне в Европе был некоторы час нават больш папулярным,
чым лагарыфмы - галовнае вынаходнцтва Непара.
Вынаходнкам першых лагарыфмчных лнеек зТявляюцца Ульям Отрэд Рычард
Дэламейн. х вынаходнцтва складалася з дзвюх частак: першая была зроблена з
дзвюх лагарыфмчных шкал, адна з якх магла рухацца адносна другой,
нерухомай. Другая частка вявляла сабой кальцо, внутры якога на вос вярцелася
кола. На м (звонку) на кальцы (знутры) был нанесеныя згорнутыя у
акружнасць лагарыфмчныя шкалы. Абодва нструменты дазвалял ажыццявляць
вылчэнн без цыркуля. Гэта был першыя лагарыфмчныя лнейк.
Механчныя вылчальныя машыны
З 1642г. пачынаецца гсторыя развцця механчных вылчальных прылад. Менавта
у гэтым годзе французск матэматык фзк Блез Паскаль (1623-1662) вынайшов
прыбор для складання. м было створана дзесяцчнае лчыльнае кола механзм
автаматычнага пераноса адзнк в старэйшы разрад. дэя гэтага механзма
выкарыстоввалася значна пазней у настольных клавшных машынах з электрычным
прывадам.
Першая вылчальная прылада, на якой можна было выконваць 4 арыфметычныя
дзеянн, стварыв нямецк матэматык флосаф Готфрыд Вльгельм Лейбнц (1646-
1716). Апсанне гэтай прылады адносцца да 1670г.
Вынаходнкам першага арыфмометра зТявляецца Томас. Праз некаторы час яго
вынаходнцтва было удасканалена Бурхардтам (1884г.), Тэйнам (1903г.) ншым
вучоным.
З лку вдасканаленых вылчальных машын можна назваць машыны англйскага
майстра Сэмюэла Морлэнда (1666г.), нямецкага прафесара матэматык
метэрэалогó Герстэна (1722г.) ншых. Асаблва можна выдзялць вылчальную
машыну партугальца Хакоба Радрыгса Перейры. У канструкцыю машыны Перэйры
был введзены дэ Паскаля.
Карэннае змяненне адбылося у XIXст., кал назрався рост прамысловасц
транспарта, усё гэта абумовла стварэнне хуткадзейнчаючых надзейных
вылчальных машын. Патэнныя бюро, асаблва в ЗША, был лтаральна завалены
заявкам на такя вынаходнцтвы.
Аднак саправды вдалая канструкцыя шматразраднай клавшнай сумруючай машыны
была прапанавана тольк в 1885г. 24-гадовым Доррам Фельтам, як назвав сваё
вынаходнцтва камптаметрам. Гэта была першая машына, якая знайшла практычнае
прымяненне в ЗША. Яе перавага заключаецца в сумяшчэнн аперацый встановк
вылчэння, а таксама в прыборы клавшнага прывада для лкав. Да недахопав
вынаходнцтва неабходна аднесц адсутнасць друкуючага механзма кантроля
правльнасц ввода сыходных лкав.
З гэтым недахопам паспяхова справвся Бэрровз (1857-1898), як в 1885г.
стварыв першую друкуючую сумруючу машыну. Спачатку яна друкавала лк,
якя вводзлся, сумравала х затым выдавала вынк. Пры наборы лку,
нацснутыя клавшы западала, што давала магчымасць праверыць правльнасць
набора. Для ажыццявлення складання было неабходна павярнуць рычаг. Гэтыя
машыны выпускался на працягу 60 гадов, пачыная ад 1887г. Апошня модэл был
вдасканалены: прывадны рычаг быв заменены на электраматор.
Механчны перыяд у развцц вылчальных прылад працягвався да 30-х гадов XXст.
У 1930г. амерыканск вучоны Буш вынайшов дыферэнцыяльны аналзатар-першы в
свеце кампТютэр.
Вялк штуршок у развцц вылчальнай тэхнк дала другая сусветная вайна.
Ваенным спатрэбвся кампТютэр, якм став УМарк-1Ф- першы в свеце лчбавы
кампТютэр, як стварыв в 1944г. прафесар Айкен. У м выкарыстоввалася
спалучэнне электрычных сгналав механчных прывадав. Памеры: 15X2,5m,
750000 дэталяв. Гэта машына магла перамнажаць два 23-х разрадныя лк за 4 с.
У 1946г. групай нжынерав, па заказу ваеннага ведамства ЗША, быв створаны першы
электронны кампТютэр-УЭнякФ. Як мог выконваць 5000 аперацый складання 300
аперацыймножання за секунду. Памеры: 30 м у давжыню, абТём-85 м3,
вага-30 тон. Выкарыстоввалася 18000 эл.лямп.
Першая машына з заховваемай праграмай ЦУЭдсакФ- была створана в 1949г., а в
1951г. вынайшл машыну УЮнвакФ-першы серыйны кампТютэр з заховваемай
праграмай. У гэтай машыне впершыню была выкарыстана магнтная стужка для
запсу заховвання нфармацы.
Аналагавыя вылчальныя машыны (АВМ)
У АВМ усе матэматычныя велчын прадставляюцца як неперарывныя значэнн якх-
небудзь велчынь. Галовным чынам, у якасц машыннай пераменнай выступае
напружанне электрычнга ланцуга. Яго змяненн працякаюць па тым жа законам,
што змяненн зададзеных функцый. У гэтых машынах выкарыстовваецца метад
матэматычнага мадэлравання ( ствараецца мадэль даследуемага абТекта). Вынк
рашэння выводзяцца в выглядзе залежнасцей электрычных напружанняв в функцы
часу на экран асцыллографа, або фксуецца вымярыцельным прыборам. Асновным
назначэннем АВМ зТявляецца рашэнне лнейных дыферэнцыраваных уравненняв.
Добрыя бак АВМ:
1) высокая хуткасць рашэння задач, паравнальная са скорасцю праходжання
электрычнага сгналу;
2) простая канструкцыя;
3) лёгкая падрыхтовка задачы да рашэння;
4) нагляднасць даследчых працэсав, магчымасць змянення параметрав даследуемых
працэсав падчас самаго даследвання.
Недахопы АВМ:
1) малая дакладнасць атрымлваемых вынкав (да10%);
2) алгарытмчная абмежаванасць вырашаемых задач;
3) ручны ввод задачы в машыну;
4) вялк абТём абсталявання, як расце пры павелчэнн складанасц задачы.
Электронныя вылчальныя машыны (ЭВМ)
У адрозненн ад папярэднх машын у ЭВМ лк прадставляюцца в выглядзе
паслядовнасц лчбав. У сучасных ЭВМ лк прадставляюцца в выглядзе кодав
двачных экввалентав, г.зн. у выглядзе камбнацый 1 0. У ЭВМ
ажыццявляецца прынцып праграмнага кравання. ЭВМ можна падзялць на лчбавыя,
электрыфцыраваныя лчыльна-аналтычныя (перфарацыённыя) вылчальныя
машыны.
ЭВМ таксама можна раздзялць на вялкя ЭВМ, мн-ЭВМ мкра-ЭВМ. Яны
адрознваюцца сваёй архтэктурай, тэхнчным, эксплуатацыйным габарытна-
вагавым характарыстыкам.
Добрыя бак ЭВМ:
1) высокая дакладнасць;
2) унверсальнасць;
3) автаматычны ввод нфармацы, неабходны для рашэння задачы;
4) разнастайнасць задач, якя можна рашыць пры дапамозеЭВМ;
5) незалежнасць колькасц абсталявання ад складанасц задачы.
НедахопыЭВМ:
1) складанасць падрыхтовк задачы да рашэння (неабходнасць спецыяльных ведав,
метадав рашэння задач праграмавання);
2) недастаткрвая нагляднасць выканання працэсав, складанасць змянення
параметрав гэтых працэсав;
3) складанасць структуры ЭВМ, эксплуатацыя тэхнчнае абслуговванне;
4) патрабаванне спецыяльнай апаратуры пры рабоце з элементам рэальнай
апаратуры.
Аналага-лчбавыя вылчальныя машыны (АЦВМ)
АЦВМ-гэта такя машыны, якя сумяшчаюць у сабе добрыя бак АВМ ЭВМ. Яны
маюць такя характарыстык, як хуткае дзеянне, простасць праграмавання
внверсальнасць. Асновнай аперацыяй зТявляецца нтэгрырыванне, якое
ажыццявляецца пры дапамозе лчбавых нтэгратарав.
У АЦВМ лк прадставляюцца як в ЭВМ (паслядовнасцю лчбав), а метад рашэння
задач як у АВМ (метад мадэлравання).
Пакаленн ЭВМ
Можна выдзялць 4 асновныя пакаленн ЭВМ.
| Пакаленн ЭВМ |
| Характарыстык | I | II | III | IV |
| Гады прымянення | 1946-1960 | 1960-1964 | 1964-1970 | 1970-1980 |
| Асновны элемент | эл.лямпа | транзстар | С | ВС |
| Колькасць ЭВМ у свеце (шт) | сотн | тысячы | дзесятк тысяч | млёны |
| Памеры | вялкя | значна меншыя | мн-ЭВМ | мкра-ЭВМ |
| Хуткасць дзеяння (ум.) | 1 | 10 | 1000 | 10000 |
| Носьбт нфармацы | перфакарта | магнтная стужка | дыск | гнутк дыск |
Пакаленн:
I. ЭВМ на эл. лямпах, хуткасць дзеяння 20000 аперацый у секунду, для кожнай
машыны снуе свая мова праграмавання(УБЭСМФ. УСтралаФ).
У 1960г. у ЭВМ был введзены транзстьары, вынайдзеныя в 1948г., яны бл
больш надзейным, давгавечным, мел вялкую аператывную памяць.
II. У якасц носьбтав нфармацы выкарыстоввалася магнтная стужка (УМнск-
2Ф, УУрал-14Ф).
III. ЗТявлся першыя нтэгральныя схемы (С), якя атрымал шырокае
распавсюджванне. С-гэта крышталь, плошча якого 10мм
2. 1 С здольна
замянць 1000 транзстарав. ЗТявлася магчымасць апрацовваць адразу некальк
праграм.
IV. Упершыню стал прымяняцца вялкя нтэгральныя схемы (ВС), якя па
магутнасц был прыкладна ровным 1000 С. Гэта прывяло да знжэння кошта
вытворчасц кампТютэрав. У 1980г. цэнтральны працэсар невялкай ЭВМ стала
магчымым размясцць на крыштале плошчай ¼ дзюйма (УллякФ,
УЭльбрусФ).
ЭВМ V пакалення
ЭВМ IV пакалення не атрымал шырокага распавсюджвання з-за сваёй спецыфк.
Гэта зТявлялася асновным стымулам для распрацовк ЭВМ V пакалення, прычым
ставлся зусм ншыя задачы, чым пры распрацовцы ЭВМ I-V пакаленняв. Новай
задачай зТявлялася стварэнне штучнага нтэлекту машыны (магчымасць рабць
высновы з прадставленых фактав), магчымасць увода нфармацы в ЭВМ пры
дапамозе голаса, розных выявав. Гэта дазволла карыстацца ЭВМ усм
карыстальнкам, нават тым, хто не мае спецыяльных ведав у гэтай вобласц. ЭВМ
стала памочнкам людзям ва всх абласцях.
²
Лакальныя габальныя сетк. Электронная пошта.
Лакальная сетка вявляе сабой набор кампТютэрав, перэфрычных канструкцый
(прынтэрав да т.п.) камутацыйных канструкцый, злучаных кабелям. У якасц
кабеля выкарыстовваецца УтовстыФ кааксяльны кабель, УтонкФ кааксяльны
кабель, кручаная пара, валаконна-аптычны кабель. УТовстыФ кабель, у асновным,
выкарыстовваецца на працяглых участках, кал патрэбна высокая прапускная
здольнасць. Валаконна-аптычны кабель дазваляе ствараць працяглыя вчастк без
рэтранслятарав пры недасягаймай для другх кабеляв хуткасц надзейнасц.
Аднак кошт кабельнай сетк на яго аснове давол высок, таму ён не знайшов
пакуль шырокага прымянення в лакальных сетках. У асновным лакальныя
кампТютэрныя сетк ствараюцца на базе УтонкагаФ кабеля або кручанай пары.
Першапачаткова сетк стварался па прынцыпу УтонкагаФ Ethernet. У аснове
якога - некальк кампТютэрав з сеткавым адаптарам, злучаных паслядовна
кааксяльным кабелем, прычым усе сеткавыя адаптары выдаюць свой сгнал на яго
адначасова. Недахопы гэтага прынцыпа выявлся пазней.
З ростам памерав сетак паралельная праца многх кампТютарав на адзную шыну
стала практычна немагчымай: узаемныя вплывы адзн на аднаго значна взрасл.
Выпадковыя паломк каасльнага кабеля надовга выводзл всю сетку са строя. А
вызначыць месца разрыву або взнкненне праграмнай нясправнасц, якая
УзаткнулаФ всю сетку, стала практычна немагчыма.
Таму далейшае развццё кампТютарных сетак адбывалася па прынцыпах
структурырывання. У гэтым выпадку кожная сетка складваецца з набора
взаемазвязаных участкав-структур.
Кожная структура вявляла сабой некальк кампТютэрав з сеткавым адаптарам,
кожны з якх злучаны адзельным провадам - кручанай парай - з камутатарам. Пры
неабходнасц развцця да сетк проста дабавлял новую структуру.
Лакальная сетка
Значная частка кампТютэрав заходняга свету абТяднана в сетку. Таму асаблвую
ввагу распрацовшчыкав стал прыцягваць так званыя лакальныя сетк (LAN).
Лакальныя вылчальныя сетк адрознваюцца ад ншых тым, што яны звычайна
абмежаваныя геаграфчнай вобласцю ( адзн пакой, адзн будынак, адзн раён).
Глабальныя сетк
Для падключэння выкарыстовваюцца тэлефонныя лнó. Працэс перадачы дадзеных
павнен адбывацца в форме электрычных хстанняв-аналавага гукавага сгнала, у
той час, кал у кампТютэры нфармацыя прадставлена в выглядзе кодав. Для таго
каб перадаць нфармацыю ад кампТютэра праз тэлефонную лню, коды павнны
быць ператвораны в электрычныя хстанн. Гэты працэс носць назву мадуляцы.
Для таго каб адрасат змог прачытаць на свам кампТютэры тое, што яму
прыслал, электрычныя ваганн павнны знов быць ператвораным в машынныя
коды-дэмадуляцыя. Прылада, якая ажыццявляе ператварэнне дадзных з лчбавай
формы, у якой яны заховваюцца в кампТютэры, у аналагавую (электрычныя
хстанн), у якоя яны могуць быць перададзены па тэлефонным лням, назад
называецца мадэм (скарочана адмадулятар дэмадулятар). КампТютэр у гэтым
выпадку павнен мець спецыяльную тэлекамункацыйную праграму, якая круе
мадэмам, а таксама адправляе атрымоввае паслядовнасц сгналав перадаваймай
нфармацы.
Разгледзм найбольш папулярны вд выкарыстання глабальнай сетк Internet, а
менавта электронную пошту.
Электронная пошта.
Для таго каб мець магчымасць абменьвацца лстам па электроннай пошце,
карыстальнк павнен стаць клентам адной з кампТютэрных сетак. Як в
тэлефонных сетках, кленты кампТютэрных сетак называюцца абанентам.
Для кожнага абанента на адным з сеткавых кампТютэрав выдзяляецца вобласць
памяц - электронная паштовая скрынка. Доступ туды ажыццявляецца паводле
адраса, як паведамляецца абаненту, паролю, як абанент прыдумвае сам.
Пароль вядомы тольк абаненту сеткаваму кампТютэру. Кожны абанент
электроннай пошты можа праз свой кампТютэр мадэм паслаць лст любому
абаненту, зазначывшы в пасланн яго паштовы адрас. Усе лсты, што паступаюць
на некаторы паштовы адрас, запсваюцца в выдзеленую для х вобласць памяц
сеткавага кампТютэра. Сеткавы кампТютэр, як втрымлвае паштовыя скрынк
называецца хост кампТютэра (ад host-УгаспадарФ). снуюць два асновных спосаба
прыёма электроннай пошты. Першы называецца off-line (па-за лняй),
заключаецца в тым, што пры кожным сеансе сувяз кампТютэра абанента з
сеткавым кампТютэрам адбываецца абмен лстам в автаматычным рэжыме: усе
пасланн, што прыйшл на адрас абанента адправляюцца на яго кампТютэр. Назва
off-line падкрэслвае той факт, што азнаямленне з лстам х чытанне
адбываецца, кал сувязь з сеткавым кампТютэрам ужо завершана.
Друг спосаб, як, натуральна, называецца on-line ( на лнó), заключаецца в
тым, што абанент падчас сеанса сувяз со свайго кампТютэра атрымоввае
магчымасць звярнуцца да сваёй паштовай скрынк, прачытаць лсты, кал яны
ёсць. Некаторыя пасланн можна выдалць, не чытаючы, на другя-адразу даць
адказ, скарыставшыся клавятурай свайго кампТютэра. Можна таксама адаслаць
все раней загатаваныя лсты, якя зТявляюцца тэкставым файлам. У рэжыме on-
line абанент не карыстаецца автаматычным рэжымам, а адсылае все лсты сам,
зазначаючы х адрасы аддаваючы адпаведную каманду сеткаваму кампТютэру.
Адзн кампТютэр можа абслуговваць некалькх абанентав. У выпадку выкарыстання
on-line сетк, кожны карыстальнк ажыццявляе сувязь з кампТютэрнай сеткай
выконвае неабходныя манпуляцы для атрымання або адправк нфармацы
адпаведна свам задачам подчас сеанса сувяз.
Для абанентав сетк off-line снуе магчымасць мець асобную скрынку на адным
кампТютэры. Кожны абанент карыстаецца тольк сваёй паштовай скрынкай, а
адсыланне атрыманне лстов, сувязь з тэлеканферэнцыям звароты да базав
дадзеных для всх абанентав, што карыстаюцца гэтым кампТютэрам, ажыццявляецца
автаматычна в момант сеанса сувяз з кампТютэрнай сеткай. Такая складаная
арганзацыя абмена нфармацыяй пры выкарыстанн аднаго кампТютэра прывяла да
небходнасц выдзялення спецыяльнага адмнстратара для каардынацы всяго
абмена нфармацыяй, ажыцявлення сеансав сувяз знаходжанне заблукавшых
лстов.
Адрасацыя
Адрас электроннай пошты, так як звычайны паштовы адрас панен утрымлваць
усю неабходную нфармацыю для таго, каб лст дайшов да адрасата, у любую
кропку зямнога шара. Электронны, як паштовы адрас, складаецца з дзвюх
частак:
1) раздзел УКудыФ-утрымлвае вказанне на хост кампТютэра
2) раздзел УКамуФ-утрымлвае мя абанента.
У розных сстэмах выкарыстовваюцца розныя спосабы прадставлення адраса.
Напрыклад, у сстэме INTERNET раздзела УКудыФ УКамуФ аддзяляюцца знакам
"@", прычым злева зазначаецца УКамуФ. Напрыклад, , дзе
user-мя абанента, а adonis.iasnet.ru-мя хост кампТютэра (adonis)
указанне, як яго зайсц. Раздзел УКудыФ мае ерархчную структуру. Узровн
ерархó называюцца доменам (domain-уладанне) аддзелены кропкам.
Колькасць доменав у адрасе не абмежавана. Самы правы домен уявляе сабой домен
верхняга взровню. У дадзеным выпадку ru-код Расó. Для всх кран снуюць
двухлтарныя коды. Напрыклад:
au - Австраля,
br - Бразля,
by - Беларусь,
ca - Канада,
cn - Ктай,
de - Германя,
jp - Японя,
ua - Украна,
uk - Вялкобрытаня,
us - ЗША.
Домен верхняга взровню не абавязкова зТявляецца кодам краны. Нжэй
прыведзены прыклады некалькх доменав верхняга взровню, якя выкарыстовваюцца
в ЗША:
COM Ц камерцыйныя органзацы бзнэс;
EDU Цадукацыйныя встановы;
NET - структурные арганзацы сстэмы;
ORG Ц непрыбытковыя арганзацы;
INT - мжнародный домен.
Домен другога взровню дае вдакладненн для пошука хост кампТютэра. Гэта можа
быць код горада або рэгёна, у ЗША-штата. У нашым выпадку домен другога
взровню паказвае на кампТютэрную сетку нстытута Автаматызаваных сстэм
(iasnet).
Для таго каб напсаны вам лст дайшов да адрасата, то трэба змясцць яго в
канверт, напсаць адрас адправць па пошце. Адрасат, атрымавшы лст, акрамя
свайго адраса знойдзе на канверце некаторыя дадатковыя дадзеныя, якя могуць
аказацца патрэбным.
Па аналогó з канвертам кожны электронны лст мае так званую УшапкуФ.
У залежнасц ад таго, якая тэлекамункацыйная сстэма выкарыстовваецца,
структура адраса можа выглядаць па-рознаму.
Структуру электроннага паслання в сстэме INTERNET выглядае наступным чынам:
From: User Name <>
Date:2, November 1998 14:25
To:
Cc:
Bcc:
Subject: Hello
Першы радок паведамляе адрас мя адправцеля. Радок, што пачынаецца з Date,
утрымлвае дату час (кал пасланне было адаслана). Далей зазначаецца адрас
атрымальнка. У радку, як пачынаецца з Сс указваецца адрас, якому адсылаецца
копя псьма. У наступным радку вказваецца адрас карыстальнка, якому
адправляецца нябачная для адрасата копя лста. Такх радков можа быць
некальк або ня быць нводнага. У наступным радку зазначаецца змест лста,
яго загаловак. У перадапошнм радку зазначаецца ндэфкатар паслання, яго
внкальны нумар. Кал гэты лст адправлены в адказ на нейкае ншае пасланне,
то нумар гэтага зыходнага лста зазначаецца на апошнм радку. Для
першапачатковых, нцыятывных лстов гэты радок адсутнчае.
Аднак дакладны парадак радков УшапкФ лста можа змяняцца ад сстэмы да
сстэмы. Акрамя таго, у яе могуць дабавляцца дадатковыя радк, напрыклад
Importance-важнасць
паслання. Зазначаны в прыкладзе склад УшапкФ зТявляецца абавязковым,
пакольк все яго кампаненты маюць вялкае значэнне для правльнай даставк
лста.
